Heerlijke Novelle

Hof van IJs en Sterren recensie

Eindelijk was het vervolg van de boekenserie Hof van Doorns en Rozen er! En hoewel die al sinds mei 2018 uit is, heb ik het boek vorige week pas gekocht. En dat terwijl dit mijn favoriete boekenreeks is. De reden dat ik het boek nu pas durfde te kopen is omdat het een novelle is. En ik was zo ontzettend bang dat het daardoor heel saai zou worden. Maar toen ik voor de 10e keer langs het boek liep in de boekenwinkel wist ik het, ik kan er niet meer omheen en moet mijn angsten gewoon opzij zetten en het boek gaan lezen….

Wat vond ik ervan?

Het begin was eerlijk gezegd even inkomen, doordat ik het laatste deel alweer een poosje geleden heb gelezen, wist ik niet meer even goed wat er nou allemaal gebeurd was. Ik weet nog goed dat ze de oorlog hebben gewonnen van Hybern maar de details die was ik kwijt. Bladzijde bij bladzijde kwamen de details gelukkig weer terug en zat ik na hoofdstuk 2 weer helemaal in het boek. En ik moet bekennen ik blijf van Sarah J. Maas en haar fantastische schrijfstijl houden. Ik weet niet hoe ze het elke keer doet, maar ze weet altijd de magie over te brengen.

Het verhaal zelf was ook heel erg interessant om te lezen, ondanks dat het een novelle is. Je krijgt antwoorden op vragen die je niet kreeg in de vorige boeken. Stukje bij beetje leerde je de personages nog beter kennen. Daarnaast leerde je het Nachthof ook goed kennen. De verwoeste straten en de Illyrsche bergen zijn zoals gewoonlijk weer erg goed beschreven. Wat ik een leuke verassing vond, was dat je nu niet alleen vanuit Feyre en Rhys kon lezen, maar ook vanuit Morrigan, Nesta en Cassian. Dit gaf weer een hele andere blik op die oh zo magische wereld.

Wat vond ik minder?

Sommige personages kwamen wij mij betreft er veel te weinig in voor. Zo waren Lucien, Elain en Nesta amper echt in beeld gekomen. En dat terwijl ik bij hun ook nog zoveel vragen had. Daarnaast werden er heel veel vragen beantwoord maar af en toe miste ik een beetje de spanning die je wel had in de vorige boeken.

Personages

Feyre en Rhys ik hou echt van hun, ze zijn zo leuk en lief samen. Maar wat van mij wel wat minder mocht was dat gezwijmel van hun. Maken ze dan nooit eens ruzie?

Nesta en Elain proberen zich aan te passen in hun Hoge Fae lichamen. En hoewel het bij Nesta helemaal niet goed lijkt te gaan, kan je ook bij Elain merken dat ze nog langer niet klaar was voor dit leven.

Cassian en Azriel blijven de heerlijke jongens die mij in elk boek aan het lachen wisten te maken. Maar ook bij hun merkte je dat de oorlog zijn diepe wonden had achter gelaten.

En dan had je nog Morrigan en Amren. Amren was door de oorlog in een Hoge Fae lichaam geplaatst, maar ondanks dat was ze dezelfde persoon gebleven. Ze was sluw en vals maar heeft toch altijd een hartje van goud. Morrigan of beter gezegd Mor bleef ook de leuke spontane meid maar ook bij haar kon je de wonden voelen.

Het slot

Ik baalde zo erg dat ik alweer aan het einde was gekomen. Het slot was hartstikke goed en leuk geschreven, maar er bleven erg veel open vragen achter. Dus ik gok dat we binnenkort weer een nieuwe Hof van … en … kunnen lezen!