Donkere kroon recensie

Donkere troon recensie

Ik heb heel lang getwijfeld over of ik deze serie wel verder wou lezen. Dit omdat de serie even boek telt, zeven! Ik wist niet of dat mijn geld wel waard zou zijn en daarnaast had ik ook geen plek voor zeven – waarvan vier best dik zijn – boeken. Maar door de komst van de boekenboom heb ik besloten om toch de gehele serie te gaan lezen! Want wat zou die serie mooi staan op een tak van mijn boekenboom. Twee weken geleden kocht ik het tweede deel van de Glazen Troon serie… de Donkere Kroon.

Wat vond ik leuk?

Ik was helemaal vergeten wat voor fantastisch schrijver Sarah J. Maas was. Elke keer wanneer zij een woord op papier zet lijkt het wel alsof de woorden tot leven komen. Je kan ze ruiken, zien en voelen. Zo ook weer bij het tweede deel van de Glazen Troon serie, De Donkere Kroon. Hoewel het voor mij in het begin even inkomen was – deels omdat ik was vergeten wat er allemaal was gebeurd in het vorige boek – was ik na twee bladzijdes te hebben gelezen helemaal wild van boek. Elk karakter wordt in de details beschreven, daarnaast wordt de omgeving zo omschreven dat je het gevoel hebt dat je letterlijk in het boek bent. En dan heb je nog de gelaatstrekken van Celaena die worden echt perfect beschreven. Hoe zij van sluipmoordenaar weer naar een meisje van 18 jaar veranderd is echt fascinerend om te lezen.

In dit boek wordt er dieper ingegaan op de mysterie over Wyrd tekens, de oude goden en andere magische wezens die vroeger leefde. Ik was daar ontzettend blij om, in het vorige boek vond ik het namelijk jammer dat het mysterieuze gedeelte pas aan het einde van het boek echt aan te pas kwam. Het verhaal bleef constant spannend en ik moest mezelf dwingen om te stoppen met lezen. Daarnaast kon je net zoals in het vorige boek weer lezen vanuit verschillende karakters, hoewel ik het normaal gesproken fijner vind om uit de ik-vorm te lezen, had ik daar bij dit boek geen hinder van.

Wat vond ik minder?

Wat ik jammer vond was dat sommige hoofdstukken langdradig waren. Daarnaast had ik het fijn gevonden als er een kleine flash back was geweest over het vorige boek zodat ik mij weer herinnerde wie bijvoorbeeld Chain was.

Personages

Er zijn zoveel dingen die wij als lezer zijnde gewoon nog niet weten over Celaena. Ze blijft mij keer op keer verbazen. In dit boek stelt ze zich meer open voor de mensen om haar heen, en dat maakt hij heel sterk maar tegelijkertijd ook zwak.

Chaol de kapitein van de Garde is veel meer in beeld. Hij is een royale en eerlijk man. Hij is eigenlijk dé droomman van elk meisje. Knap, royaal, eerlijk en ook nog lief. In dit boek komt hij voor moeilijke keuzes te staan waardoor hij gaat twijfelen aan zijn royaliteit.

Dorian vond ik in het vorige boek maar een arrogant jongetje maar in dit boek komt hij ook voor moeilijke uitdagingen te staan en hoe hij dat oppakt vond ik zeer mooi en positief.

Het slot

Het einde had ineens zo plotselinge twist dat ik met zoveel vragen achterbleef. Hierdoor zou ik het liefst zo snel mogelijk deel drie willen kopen, één ding weet ik in elk geval zeker, ik ga dit keer geen jaar wachten om het vervolg gedeelte te lezen.