Lezersrecensie
Onze vakantie laat zich het best classificeren als een roman rond het thema huizenmarkt.
Louise Candlish draait al twintig jaar mee in de schrijverswereld. Aanvankelijk schreef deze Britse auteur uit Zuid-Londen romantische verhalen en familieromans, maar ze brak pas echt door met haar thrillers. Our house viel in de prijzen met de award voor Crime & Thriller Book of the Year en werd later ook verfilmd. Meerdere boeken werden vertaald en internationaal verkocht. Haar recente boek Onze vakantie is in de Engelstalige versie reeds een Sunday Times Top 10 bestseller.
In Onze vakantie brengt het gezin van Charlotte en Perry naar jaarlijkse gewoonte de maand augustus door in hun prachtige vakantiehuis op een klif aan de Engelse rivièra. Dit jaar vertoeven ze in het gezelschap van het gezin van Amy en Linus, die het huis naast hen hebben gekocht. De sfeer is dit jaar echter grimmig. De hele maand zijn er protestacties aan de gang van de lokale bewoners, die zelf kampen met een tekort aan woonplaatsen lijdzaam moeten toekijken hoe de rijke Londenaars hun huizen opkopen. Wat begint met kleine acties aan het veerpont, groeit uit naar vandalisme. De acties duren voort - tot er een dode valt.
Onze vakantie heeft een titel en cover die weinig thrillergehalte maar absoluut vakantiegevoel uitstraalt en daardoor wel past bij het verhaal. Het boek bestaat uit verschillende delen. In eerste instantie wordt er zeer veel aandacht besteed aan de kennismaking met de vele personages en de omgeving. Dit wordt uitgebreid beschreven, maar gaat ten koste van spanningsopbouw. Het is stevig focussen in het begin wie precies wie is. Daarnaast zijn er wissels in tijd. In het heden krijgt de lezer te maken met een bizarre gebeurtenis die nieuwsgierigheid opwekt. De sprong naar het verleden voelt wat langdradig, omdat sommige informatie weinig meerwaarde heeft. Dit deel had compacter mogen zijn. Er is wel variatie voorzien doordat de hoofdstukken afwisselen in personages, steeds geschreven vanuit de ik-vorm. Eens deel twee begint, is het verhaal intussen vlotter leesbaar. Er wordt meer tijd en aandacht besteed aan de geheimen van de personages. Ook worden de dynamieken tussen de verschillende betrokkenen steeds duidelijker. Het onderscheid tussen verschillende delen is trouwens onnodig, want het verhaal loopt bij ieder nieuw deel gewoon verder. De klemtoon van het verhaal ligt in de wisselwerking tussen de personages. Het hoofdthema is het huizenconflict tussen de plaatselijke bewoners en de vakantiegangers. Ook later in het verhaal blijft de schrijfstijl erg mededelend en is er voor de lezer weinig mogelijkheid tot speculeren. Er is amper spanning, er zijn geen cliffhangers, geen pogingen om de lezer op het verkeerde been te zetten. Kortom, de typische thrillerelementen ontbreken. Wie nog een twist verwacht op het einde, is eraan voor de moeite, want het verhaal wordt gewoon afgerond. De lezer blijft achter met bedenkingen en vragen. Onze vakantie laat zich het best classificeren als een roman rond het thema huizenmarkt.
Deze recensie verscheen eerder op Vrouwenthrillers.nl
Bedankt, Vrouwenthrillers, voor het recensie-exemplaar.
In Onze vakantie brengt het gezin van Charlotte en Perry naar jaarlijkse gewoonte de maand augustus door in hun prachtige vakantiehuis op een klif aan de Engelse rivièra. Dit jaar vertoeven ze in het gezelschap van het gezin van Amy en Linus, die het huis naast hen hebben gekocht. De sfeer is dit jaar echter grimmig. De hele maand zijn er protestacties aan de gang van de lokale bewoners, die zelf kampen met een tekort aan woonplaatsen lijdzaam moeten toekijken hoe de rijke Londenaars hun huizen opkopen. Wat begint met kleine acties aan het veerpont, groeit uit naar vandalisme. De acties duren voort - tot er een dode valt.
Onze vakantie heeft een titel en cover die weinig thrillergehalte maar absoluut vakantiegevoel uitstraalt en daardoor wel past bij het verhaal. Het boek bestaat uit verschillende delen. In eerste instantie wordt er zeer veel aandacht besteed aan de kennismaking met de vele personages en de omgeving. Dit wordt uitgebreid beschreven, maar gaat ten koste van spanningsopbouw. Het is stevig focussen in het begin wie precies wie is. Daarnaast zijn er wissels in tijd. In het heden krijgt de lezer te maken met een bizarre gebeurtenis die nieuwsgierigheid opwekt. De sprong naar het verleden voelt wat langdradig, omdat sommige informatie weinig meerwaarde heeft. Dit deel had compacter mogen zijn. Er is wel variatie voorzien doordat de hoofdstukken afwisselen in personages, steeds geschreven vanuit de ik-vorm. Eens deel twee begint, is het verhaal intussen vlotter leesbaar. Er wordt meer tijd en aandacht besteed aan de geheimen van de personages. Ook worden de dynamieken tussen de verschillende betrokkenen steeds duidelijker. Het onderscheid tussen verschillende delen is trouwens onnodig, want het verhaal loopt bij ieder nieuw deel gewoon verder. De klemtoon van het verhaal ligt in de wisselwerking tussen de personages. Het hoofdthema is het huizenconflict tussen de plaatselijke bewoners en de vakantiegangers. Ook later in het verhaal blijft de schrijfstijl erg mededelend en is er voor de lezer weinig mogelijkheid tot speculeren. Er is amper spanning, er zijn geen cliffhangers, geen pogingen om de lezer op het verkeerde been te zetten. Kortom, de typische thrillerelementen ontbreken. Wie nog een twist verwacht op het einde, is eraan voor de moeite, want het verhaal wordt gewoon afgerond. De lezer blijft achter met bedenkingen en vragen. Onze vakantie laat zich het best classificeren als een roman rond het thema huizenmarkt.
Deze recensie verscheen eerder op Vrouwenthrillers.nl
Bedankt, Vrouwenthrillers, voor het recensie-exemplaar.
1
Reageer op deze recensie
