Een echte Jill Mansell

Lanrock is dé Meerdijk van Engeland. Een vreemdganger hier, een scheiding daar. De een vindt liefde, de ander vindt vrijheid. Ruzies, intriges en verliefde kriebels, alles komt voorbij, geschreven met een dikke laag humor. Dit is weer een échte Jill Mansell! 


Al vanaf de eerste letter zit je direct in het verhaal. We zijn in het eerste hoofdstuk op een bruiloft en de bruid wordt tegengehouden. Door wie? En waarom? Mansell schrijft vanuit meerdere perspectieven en hiermee volgen we ook meerdere verhaallijnen. Alle personages kennen elkaar en wonen in hetzelfde dorp, daardoor blijft het allemaal wel een geheel en makkelijk te volgen. Wanneer het perspectief wisselt, eindigt het bijna altijd in een kleine cliffhanger waardoor ik het liefst direct wil weten hoe dat stukje afloopt. Maar ik zat ook weer moeiteloos in de volgende verhaallijn, waarbij ik hetzelfde ervaarde. Gelukkig zijn de hoofdstukken kort en kom je uiteindelijk van iedereen alles te weten! 


Het hele verhaal speelt zich af als een film. De omgeving en kleine situaties zoals een kind dat een ijsje laat vallen, worden allemaal beschreven om de juiste vibe aan de lezer mee te geven. Alleen Jill Mansell kan dat op zo een manier dat het niet langdradig wordt maar echt iets toevoegt. Natuurlijk is het niet super geloofwaardig dat dit alles in één dorp gebeurt, maar voor mij hoeft een feelgood niet altijd 100% realistisch te zijn. Ik lees juist om te ontsnappen aan de realiteit. Er waren zoveel acties, zoveel geheimen, ik zat te smullen. In het begin vergeleek ik het al met GTST (guilty pleasure), maar dit boek is echt wel beter dan de soap.