Lezersrecensie
Alle ogen op Mia
Ondertussen kan ik wel zeggen dat Susan Muskee een van mijn favoriete feelgoodauteurs is. Daardoor was ik ook enorm benieuwd naar haar nieuwe verhaal. Ik kon dan ook niet wachten om te starten in 'Alle ogen op Mia'.
Mia staat haar hele leven al in de schaduw van haar vader: De welbekende professor Simon Vermeer. Nu Mia eindelijk aan de slag kan bij Europa's grootste zeehondenopvang kan ze eindelijk haar eigen weg volgen en hoopt ze dat iedereen haar gewoon als Mia ziet en niet als Mia, de dochter van...
Als de livestream van de zeehondenopvang plotseling viraal gaat, heeft Mia een volgend probleem, ze staat vol in de spotlights. Wil ze dit wel? Dankzij de livestream is de hele wereld verliefd op Kiko de jonge zeehond, maar Mia worstelt tegelijkertijd met alle aandacht en druk. Zeker als haar vader plotseling ten tonele verschijnt en zich gaat bemoeien met de werkzaamheden van Mia. Al snel beseft Mia dat ze toch echt moet kiezen voor wat ze belangrijk vindt. Maar deze keuze is nog niet zo makkelijk als hij lijkt.
De verhalen van Susan Muskee zijn altijd een feestje om te lezen. Ook vind ik het onderwerp van dit verhaal erg leuk en interessant. Iedereen heeft al eens een zeehond gezien, of het nu in een tijdschrift, op televisie of in het echt is. Maar hoe gaat het er eigenlijk aan toe achter de schermen bij een zeehondenopvang?
De schrijfstijl van Muskee is, zoals we van haar gewend zijn, weer luchtig en je krijgt er echt een goed gevoel van. Voor mij is, en blijft, deze auteur toch een van de betere feelgoodauteurs van eigen bodem. Muskee heeft weer voor luchtige en menselijke personages gekozen. Dit zorgt ervoor dat het verhaal, ondanks het onderwerp, geen ver van mijn bed-show wordt.
Ze weet de situaties en de omgeving van WEC, de zeehondenopvang, enorm goed te omschrijven en hierdoor had ik het gevoel dat ik zelf op de waddeneilanden liep. Het verhaal is niet alleen maar feelgood, want als er weer een zieke zeehond binnen wordt gebracht, weet Muskee het gevoel dat de verzorgers ervaren erg goed over te brengen op mij als lezer.
'Alle ogen op Mia' is meer dan een feelgoodverhaal. Ook als je graag over zeelhonden leest en meer wilt weten over hoe het achter de schermen bij WEC er aan toe gaat is dit een echte mustread. Wat mij betreft heeft Muskee zich met dit bijzondere verhaal overtroffen.
Dit recensie-exemplaar ontvingen wij van HarperCollins Holland. Dit beïnvloedt onze mening niet.
Mia staat haar hele leven al in de schaduw van haar vader: De welbekende professor Simon Vermeer. Nu Mia eindelijk aan de slag kan bij Europa's grootste zeehondenopvang kan ze eindelijk haar eigen weg volgen en hoopt ze dat iedereen haar gewoon als Mia ziet en niet als Mia, de dochter van...
Als de livestream van de zeehondenopvang plotseling viraal gaat, heeft Mia een volgend probleem, ze staat vol in de spotlights. Wil ze dit wel? Dankzij de livestream is de hele wereld verliefd op Kiko de jonge zeehond, maar Mia worstelt tegelijkertijd met alle aandacht en druk. Zeker als haar vader plotseling ten tonele verschijnt en zich gaat bemoeien met de werkzaamheden van Mia. Al snel beseft Mia dat ze toch echt moet kiezen voor wat ze belangrijk vindt. Maar deze keuze is nog niet zo makkelijk als hij lijkt.
De verhalen van Susan Muskee zijn altijd een feestje om te lezen. Ook vind ik het onderwerp van dit verhaal erg leuk en interessant. Iedereen heeft al eens een zeehond gezien, of het nu in een tijdschrift, op televisie of in het echt is. Maar hoe gaat het er eigenlijk aan toe achter de schermen bij een zeehondenopvang?
De schrijfstijl van Muskee is, zoals we van haar gewend zijn, weer luchtig en je krijgt er echt een goed gevoel van. Voor mij is, en blijft, deze auteur toch een van de betere feelgoodauteurs van eigen bodem. Muskee heeft weer voor luchtige en menselijke personages gekozen. Dit zorgt ervoor dat het verhaal, ondanks het onderwerp, geen ver van mijn bed-show wordt.
Ze weet de situaties en de omgeving van WEC, de zeehondenopvang, enorm goed te omschrijven en hierdoor had ik het gevoel dat ik zelf op de waddeneilanden liep. Het verhaal is niet alleen maar feelgood, want als er weer een zieke zeehond binnen wordt gebracht, weet Muskee het gevoel dat de verzorgers ervaren erg goed over te brengen op mij als lezer.
'Alle ogen op Mia' is meer dan een feelgoodverhaal. Ook als je graag over zeelhonden leest en meer wilt weten over hoe het achter de schermen bij WEC er aan toe gaat is dit een echte mustread. Wat mij betreft heeft Muskee zich met dit bijzondere verhaal overtroffen.
Dit recensie-exemplaar ontvingen wij van HarperCollins Holland. Dit beïnvloedt onze mening niet.
1
Reageer op deze recensie
