Lezersrecensie
Wreed en luguber
Ongenadig Karin Hazendonk
Op een feestje van het werk ontmoet Anouk de charmante en aantrekkelijke Sven Bogerd.
Ze hebben direct een klik en krijgen een verhouding. Sven is meer van het ‘ouderwetse’. Hij maakt Anouk het hof. Hij houdt van koken. Hij is alles wat Anouk aantrekkelijk vindt in een man. Dus het duurt dan ook niet lang voordat ze bij hem intrekt. Ze houdt haar eigen huis nog wel, maar is daar weinig meer te vinden.
Sven heeft een prachtig huis aan het strand. Als Sven ontslag neemt is het een raadsel voor Anouk wat hij overdag doet. Maar Sven laat niets los. Ze hebben het mooi samen. Anouk houdt van lezen en Sven heeft een andere hobby. Hij houdt van horrorfilms. Maar het blijft niet alleen bij het kijken naar deze films. Anouk had nooit kunnen bedenken welke gruwelijkheden haar te wachten staan. Had ze maar meegekeken naar zijn horrorfilms, dan had ze het geweten, dan had ze alles geweten.
‘Hij zette het scalpel op haar huid. De pijn kwam, hels en meedogenloos toen hij haar neus opensneed. Haar kreet ging door merg en been. Het scheen hem niet te deren. Zonder enige emotie trok hij de huid uit elkaar zodat het bot zichtbaar werd.’
‘Ik schudde mijn hoofd. ‘Zijn geur’, wist ik uit te brengen. Ik ruik hem. Hij is in huis.’
Op een feestje van het werk ontmoet Anouk de charmante en aantrekkelijke Sven Bogerd.
Ze hebben direct een klik en krijgen een verhouding. Sven is meer van het ‘ouderwetse’. Hij maakt Anouk het hof. Hij houdt van koken. Hij is alles wat Anouk aantrekkelijk vindt in een man. Dus het duurt dan ook niet lang voordat ze bij hem intrekt. Ze houdt haar eigen huis nog wel, maar is daar weinig meer te vinden.
Sven heeft een prachtig huis aan het strand. Als Sven ontslag neemt is het een raadsel voor Anouk wat hij overdag doet. Maar Sven laat niets los. Ze hebben het mooi samen. Anouk houdt van lezen en Sven heeft een andere hobby. Hij houdt van horrorfilms. Maar het blijft niet alleen bij het kijken naar deze films. Anouk had nooit kunnen bedenken welke gruwelijkheden haar te wachten staan. Had ze maar meegekeken naar zijn horrorfilms, dan had ze het geweten, dan had ze alles geweten.
‘Hij zette het scalpel op haar huid. De pijn kwam, hels en meedogenloos toen hij haar neus opensneed. Haar kreet ging door merg en been. Het scheen hem niet te deren. Zonder enige emotie trok hij de huid uit elkaar zodat het bot zichtbaar werd.’
‘Ik schudde mijn hoofd. ‘Zijn geur’, wist ik uit te brengen. Ik ruik hem. Hij is in huis.’
1
Reageer op deze recensie