Flora's erfenis

Samen met de Hebban Leesclub heb ik Flora’s erfenis van Clarisse Sabard gelezen.
We volgen Flora, die na een moeilijke periode haar toevlucht zoekt in het oude familiehuis in Normandië. Wanneer ze een mysterieuze doos ontvangt met een caleidoscoop, vergeelde foto’s en een oud manuscript, ontvouwt zich een intrigerend familieverhaal dat haar terugvoert naar het Parijs van de jaren dertig en uiteindelijk naar het zonovergoten Corfu.

De sfeer van de verschillende tijdsperiodes is prachtig omschreven. De beschrijvingen van Parijs in de jaren dertig zijn levendig en vol nostalgie, terwijl de passages in Normandië en op Corfu een rustgevende, bijna filmische kwaliteit hebben. De afwisseling tussen Flora’s zoektocht in het heden en de onthullingen over haar grootmoeder Joséphine in het verleden zorgen voor een aangename dynamiek.
Door de vele beschrijvingen en emotionele overpeinzingen vertraagt de tempo van het verhaal. Dat is op zich niet erg maar daardoor vond ik de spanning rond het familiegeheim niet altijd volledig tot zijn recht komen. Sommige personages bleven erg op de achtergrond, waar ik best meer over had willen lezen door de kleurrijke figuren uit Joséphines verleden.
Het onderwerp erfgoed, je eigen identiteit ontdekken, familiegeheimen en de kracht van kunst is zeker een verbindende factor tussen de generaties. Het warme gevoel, wanneer moeder en dochter eindelijk een eerlijk open gesprek met elkaar hebben heeft mij geraakt.

Flora’s erfenis is een sfeervolle roman rondom familiegeheimen en kunst met mooie beschrijvingen van en een vleugje mysterie. Ik geef het 3,5 ster.

Bedankt Hebban voor de leuke Leessclub.