Tussenland

Ik kreeg van Wendy Wuyts de vraag of ik haar boek tussenland wou lezen en tuurlijk wilde ik dit doen, in een leuk pakketje met japanse thee (wat goed bij het boek past) kreeg ik hem thuis gestuurd. met het lezen van de flaptekst was ik meteen nieuwsgierig naar het verhaal want ik hou altijd wel van hervertellingen van sprookjes. Tussenland is een hervertelling van het sprookje hans en grietje maar doordrenkt met Japanse folklore en zintuiglijke natuurbeelden.

In tussenland word je meegenomen in het verhaal van een jonge vlaamse vrouw Francesca die in japan werkt als milieudeskundige en ze ontvangt haar ex-geliefde Lars. Om te ontsnappen benauwdheid van de stad en van elkaar trekken Francesca en Lars de bergen in, langs de oude Nakasendo-route. Tijdens hun wandeling langs deze route verteld zowel Francesca als Lars steeds iets over het gebied ( Lars heeft boeken gelezen en Francesca heeft deze route al vaker gelopen) Tijdens de route komen ze bij een theezaakje uit en daar krijgt ze van de eigenaar een zakje koffiebonen voor het geval dat. Ook ontmoeten ze tijdens hun wandeling een oud japans vrouwtje die zichzelf de naam Daphne heeft gegeven. Francesca hallucineert dingen tijdens de wandeling, bijvoorbeeld hoort ze een kersenboom tegen haar praten.

Ik vond het een erg interessant boek om te lezen, als je het weet dat het een hervertelling van het sprookje hans en grietje is herken je wel dingen erin, maar ik vond het vooral reuze interessant dat Japan er zo in verweven was en je dingen daarover leerde, achterin het boek staat een mooie lijst met wat sommige woorden betekenen en dit vond ik echt een meerwaarde omdat ik zelf amper iets van japan en hun taal weet. Ik vind het boek een fijne schrijfstijl hebben en je leest het makkelijk weg. Ik kijk nu al uit naar het vervolg dat Wendy aan het schrijven is: Tussenzee. Bedankt dat ik dit boek mocht lezen.

Ik geef dit boek 4 sterren!