Deontologie versus eigenbehoud

De 16-jarige Jenny Kramer wordt een uur lang verkracht tijdens een schoolfeestje. In het ziekenhuis beslissen haar ouders het geheugen van Jenny aan deze traumatische gebeurtenis te laten uitwissen door een experimentele drug, zodat ze haar leven weer kan oppikken. Haar herinneringen over de gebeurtenis en de dader is ze inderdaad kwijt. Haar lichaam echter is de verkrachting niet vergeten en reageert op een manier die ze niet kan thuisbrengen, die ze nergens aan kan linken.

Psychiater Allan Forrester probeert de negatieve gevolgen van de medicatie weg te werken door intense gesprekken, niet alleen met Jenny maar ook met haar ouders die haar bijstaan. Hij wil dat ze zich de verkrachting weer herinnert en op die manier het trauma kan verwerken.

Wendy Walker is advocate van beroep en heeft na twee novelles haar eerste thriller geschreven. En niet zo maar een thriller. Er is reeds een verfilming in voorbereiding met Reese Witherspoon in de hoofdrol. En dat is niet verwonderlijk. Dit verhaal heeft zo veel aspecten en roept zoveel emoties en vragen op, dat dit op het witte doek een pareltje zou kunnen worden. Vreemd is wel dat een advocate zich zo kan inleven in de rol van psychiater. Zoals je in het dankwoord kan lezen, heeft ze hierbij enorm veel hulp gehad van een vakvrouw.

Het verhaal van Jenny en haar familie wordt verteld door psychiater Allan Forrester die in de vorm van gesprekken een pakkend beeld oproept van de lijdensweg van de diverse personages. Omdat hij in Niet alles is vergeten de alwetende verteller is, worden er soms in één hoofdstuk gesprekken met diverse personages opgevoerd, wat het geheel af en toe verwarrend maakt. Wie zegt wat? Wie praat er nu? Maar na enkele zinnen wordt alles snel duidelijk. Ook worden er sprongen in de tijd gemaakt en min of meer van de hak op de tak gesprongen, wat voor sommige lezers een negatief punt kan zijn.

Niet alles is vergeten is een intrigerend boek en roept vragen op over de deontologie van een medisch hulpverlener. Zet je de patiënt voorop als je zelf dingen te verbergen hebt? Prent je haar dingen in om er zelf beter van te worden of om iemand anders te beschermen? Hoewel er soms droge materie in verwerkt wordt, leest het vlot en wordt alles op een aannemelijke en prettige manier uitgelegd.     

Het boek laat je niet onberoerd en moet je even laten bezinken na de laatste pagina te hebben gelezen. Het einde krijgt bovendien een wending die je niet had zien aankomen. Lees ook zeker het nawoord. Daarin wordt in het kort vakkundig uitgelegd hoe deze experimentele drug werkt en waartoe dit kan leiden.

Of je dit boek een echte thriller kan noemen, is onduidelijk, maar een pageturner is het zeker. Als Walker in een volgend boek dezelfde intensiteit kan leggen, wordt ze vermoedelijk nog een grote naam in boekenland.