Kleine schatten in een rugzak

Soms voelt lezen alsof je door een bos loopt met een rugzak om. Bij elke bladzijde til je mee aan de stenen van verdriet, de veertjes van hoop en de kleine schatten die onderweg in je tas verdwijnen. Een rugzak vol van Pieter Koolwijk is precies zo’n tocht: zwaar en licht tegelijk, met onverwachte paden die je laten stilstaan én glimlachen.

Koolwijk schrijft met zoveel warmte dat de thema’s scheiden, anders zijn en je plek zoeken nooit als losse hoofdstukken voelen, maar als vanzelf verweven zijn in het verhaal. Je leest er niet óver, je leeft erdoorheen.

De illustraties van Linde Faas zijn als lantaarns langs het pad: ze verlichten, begeleiden en voegen een eigen laag toe aan de reis. Samen tillen schrijver en illustrator dit boek naar iets wat meer is dan een jeugdboek; het is een verhaal dat ook volwassenen raakt.

Ik heb niet alleen genoten van het verhaal, maar voelde ook warmte voor de personages en eerlijk gezegd net zo goed voor de makers zelf. Dit is een rugzak die je graag meeneemt, omdat hij gevuld is met menselijkheid, humor en hoop.