De mogelijkheid tot verandering

Het leven kan soms voelen als een wachtkamer: een plek waar de tijd traag voorbijgaat, waar je de klok hoort tikken en je afvraagt of de deur ooit opengaat. In Wachtkamer van de dag laat Jacob Tinholt zien dat juist in die stilte de mogelijkheid tot verandering schuilt.

We volgen Horst, een man die gevangen zit in zijn eigen routine en leegte. Zijn ontmoeting met Lene opent niet meteen de deur, maar laat hem wel zien dat er iets achter die deur bestaat. De roman toont hoe zwaar het kan zijn om de drempel van het leven over te stappen, maar ook hoeveel het betekent als iemand naast je zit in diezelfde wachtkamer.

Tinholt schrijft met een lichte, toegankelijke stijl die het verhaal een feelgood-kwaliteit geeft, maar tegelijk is dit een psychologische roman die vragen oproept over liefde, afhankelijkheid en zelfkennis. Houd je van iemand, of houd je iemand vast uit angst om alleen te zijn? En hoe mild ben je, voor jezelf én voor de ander? Het boek herinnert eraan dat we allemaal onzichtbare bagage meedragen en dat zachtheid een noodzaak is, geen luxe.

Er zaten enkele schoonheidsfoutjes in deze eerste druk, maar ze waren niet storend. Bovendien is er inmiddels een herziene editie met een vernieuwde kaft, waarin dit waarschijnlijk is gladgestreken.

Wachtkamer van de dag is een kwetsbaar debuut dat de lezer uitnodigt om mee te kijken in het stille voorportaal van iemands leven en zich af te vragen welke deuren hij of zij zelf nog durft te openen.

Dank aan de auteur voor het recensie-exemplaar en voor het vertrouwen. Het was bijzonder om mee te mogen lopen in dit intieme, herkenbare verhaal.