Sommige boeken eindigen niet, ze blijven zachtjes napraten.

Sommige boeken bouwen iets in je op. Laag voor laag, verhaal na verhaal. Missie afbreken voelt als het moment waarop de laatste steen wordt gelegd en meteen zachtjes weer wordt losgemaakt. Want dit slotdeel is niet alleen een afronding, maar ook een afbouw: zorgvuldig, liefdevol en met zicht op wat blijft staan in je hoofd en hart.

Koolwijk weet opnieuw die zeldzame balans te raken tussen fantasie en werkelijkheid, luchtigheid en diepgang. Zijn schrijfstijl blijft kinderlijk eerlijk, maar tegelijk volwassen in wat hij durft te zeggen over verlies, hoop en eigenheid. En Linde Faas’ illustraties ademen precies diezelfde magie: licht in het donker, kleur in het alledaagse.

Het is het slot dat niet wil eindigen. De missie mag dan afgebroken zijn, de wereld die Koolwijk bouwde blijft, als een kleine stad die je in jezelf meedraagt.

Sommige boeken eindigen niet, ze blijven zachtjes napraten.