Doolhof van verraad

Het verhaal begint met een proloog waar je al op het puntje van je stoel gaat zitten. Phoebe, Amy's beste vriendin had een geheim dat ze met niemand wou delen maar dan wordt ze vermoord, haar hoofd wordt kaalgeschoren en een appel wordt achter gelaten bij het slachtoffer. Iedereen wijst met de vinger naar haar ex Kevin.
20 jaar later vinden we Amy terug die zich bij het team van Rani voegt en dan gebeurt er terug een moord op Sade , een meisje met Hatiaanse roots. Terug worden de haren afgeschoren en vinden we een appel terug. Is de moordenaar van Phoebe terug of hebben we te maken met een copycat? Daarna vallen er nog slachtoffers en Amy is er zeker van dat de moordenaar van Phoebe terug is maar waarom? En wordt ook zij geviseerd?

Halfweg het verhaal dacht ik nu mogen die moorden toch stoppen want het verhaal ging voor mij niet meer voorruit en zoals Rani zou zeggen, er zou nu toch schot in de zaak mogen komen. Maar dan nam het verhaal een wending waar ik letterlijk niet meer kon stoppen met lezen en ik wou weten hoe dit zou eindigen. En ik mag zeggen, de titel van dit boek heeft zijn naam niet gestolen. Het was werkelijk een doolhof van veraad.