Lezersrecensie
Ik hou van deze fantasy wereld
De gave van Katsa speelt zich af in de wereld van de Zeven Koninkrijken. In deze wereld bestaan er mensen met speciale gaven die de begaafden genoemd worden. Of iemand een speciale gave heeft is te zien aan hun ogen. Zodra de gave zich openbaart verandert één van de ogen van kleur waardoor diegene twee verschillende oogkleuren krijgt. Een gave kan van alles zijn, van zwaardvechten tot taarten bakken en zwemmen. Afhankelijk van hoe nuttig een gave is moeten de begaafden werken in dienst van de koning.
Katsa is acht jaar oud als haar gave zich op brute wijze toont. Het gevolg is dat ze nooit een normaal leven zal leiden zolang ze aan het hof van haar oom, Koning Randa, leeft. Net zoals andere begaafde moet ze werken voor haar oom. Hij gebruikt haar om angst onder zijn volk en vijanden te creëren. Na tien jaar van vuile klusjes oplossen voor haar oom wordt Katsa's verzet steeds sterker, ook neemt haar gevoel voor gerechtigheid steeds meer toe. Tijdens een geheime missie voor de raad ontmoet Katsa een vreemdeling die haar gelijke blijkt te zijn. Iets dat ze nog nooit eerder heeft meegemaakt. Enige dagen later blijkt de vreemdeling plots aan het hof van haar oom verschenen te zijn. Hij beweert dat hij opzoek is naar een familielid. Katsa besluit om voor het eerst in haar leven niet naar haar oom te luisteren en gaat mee met de vreemdeling om de raadsels rondom de vermissing van zijn familielid op te lossen. Tijdens deze reis stuiten ze op een grote gevaar dan ze verwacht hadden. Ook blijkt de gaven van Katsa anders te zijn dan ze aanvankelijk gedacht had.
Het boek is in twee delen verdeeld. In het eerste deel maak je kennis met de wereld van de begaafden en leer je de hoofdpersonen en enkele bijrollen kennen. Dit deel was soms nogal langdradig. Het tweede deel begint zodra Katsa op reis gaat met de vreemdeling. Hier komt het verhaal pas echt op gang.
Het boek wordt verteld vanuit het perspectief van Katsa. Hierdoor weet je precies wat zij denkt en voelt. Katsa's gedachten zijn vaak erg impulsief, tegenstrijdig en gewelddadig. Haar gedachtegang is niet altijd even logisch. Daarbij is ze koppig en vraagt ze het uiterste van zichzelf en iedereen om haar heen, zelfs de paarden waarop ze rijdt zijn niet veilig. In het boek worden vaak grapjes gemaakt over het extreme karakter van Katsa. Katsa is een van de sterkste vrouwelijke personages waarover ik tot nu toe heb gelezen. Haar koppigheid zorgde regelmatig voor irritaties bij mij.
Zoals ik al eerder aangaf kan het verhaal op sommige momenten wat langdradig zijn terwijl het op andere momenten weer veel te snel gaat. De vijand in dit verhaal bevind zich erg op de achtergrond en is merendeel van het boek onbekend. De confrontatie met de vijand laat dan ook lang op zich wachten. Zodra de confrontatie er is, is die juist weer zo voorbij.
Verder zijn sommige namen in het boek verre van origineel. Zo komen de namen Beer, Lap, Rood, bitterblauw en Po. Daar tegenover zijn er ook zeer originele namen zoals Lienid, Monsea en Oll.
Al met al lees ik dit boek altijd met veel plezier en ben ik verliefd geworden op de wereld die Kirstin Cashore bedacht heeft. De gave van Katsa is een boek dat ik om de zoveel jaar weer eens uit de kast pak om nog een keer te lezen. Het verhaal heeft zo zijn gebreken maar door de leuke karakters en de makkelijke schrijfstijl leest het vlot weg en lees ik het elke keer weer in een ruk uit.
Stiekem hoop ik nog steeds dat er een nieuw boek komt over de wereld van de begaafden.
Katsa is acht jaar oud als haar gave zich op brute wijze toont. Het gevolg is dat ze nooit een normaal leven zal leiden zolang ze aan het hof van haar oom, Koning Randa, leeft. Net zoals andere begaafde moet ze werken voor haar oom. Hij gebruikt haar om angst onder zijn volk en vijanden te creëren. Na tien jaar van vuile klusjes oplossen voor haar oom wordt Katsa's verzet steeds sterker, ook neemt haar gevoel voor gerechtigheid steeds meer toe. Tijdens een geheime missie voor de raad ontmoet Katsa een vreemdeling die haar gelijke blijkt te zijn. Iets dat ze nog nooit eerder heeft meegemaakt. Enige dagen later blijkt de vreemdeling plots aan het hof van haar oom verschenen te zijn. Hij beweert dat hij opzoek is naar een familielid. Katsa besluit om voor het eerst in haar leven niet naar haar oom te luisteren en gaat mee met de vreemdeling om de raadsels rondom de vermissing van zijn familielid op te lossen. Tijdens deze reis stuiten ze op een grote gevaar dan ze verwacht hadden. Ook blijkt de gaven van Katsa anders te zijn dan ze aanvankelijk gedacht had.
Het boek is in twee delen verdeeld. In het eerste deel maak je kennis met de wereld van de begaafden en leer je de hoofdpersonen en enkele bijrollen kennen. Dit deel was soms nogal langdradig. Het tweede deel begint zodra Katsa op reis gaat met de vreemdeling. Hier komt het verhaal pas echt op gang.
Het boek wordt verteld vanuit het perspectief van Katsa. Hierdoor weet je precies wat zij denkt en voelt. Katsa's gedachten zijn vaak erg impulsief, tegenstrijdig en gewelddadig. Haar gedachtegang is niet altijd even logisch. Daarbij is ze koppig en vraagt ze het uiterste van zichzelf en iedereen om haar heen, zelfs de paarden waarop ze rijdt zijn niet veilig. In het boek worden vaak grapjes gemaakt over het extreme karakter van Katsa. Katsa is een van de sterkste vrouwelijke personages waarover ik tot nu toe heb gelezen. Haar koppigheid zorgde regelmatig voor irritaties bij mij.
Zoals ik al eerder aangaf kan het verhaal op sommige momenten wat langdradig zijn terwijl het op andere momenten weer veel te snel gaat. De vijand in dit verhaal bevind zich erg op de achtergrond en is merendeel van het boek onbekend. De confrontatie met de vijand laat dan ook lang op zich wachten. Zodra de confrontatie er is, is die juist weer zo voorbij.
Verder zijn sommige namen in het boek verre van origineel. Zo komen de namen Beer, Lap, Rood, bitterblauw en Po. Daar tegenover zijn er ook zeer originele namen zoals Lienid, Monsea en Oll.
Al met al lees ik dit boek altijd met veel plezier en ben ik verliefd geworden op de wereld die Kirstin Cashore bedacht heeft. De gave van Katsa is een boek dat ik om de zoveel jaar weer eens uit de kast pak om nog een keer te lezen. Het verhaal heeft zo zijn gebreken maar door de leuke karakters en de makkelijke schrijfstijl leest het vlot weg en lees ik het elke keer weer in een ruk uit.
Stiekem hoop ik nog steeds dat er een nieuw boek komt over de wereld van de begaafden.
1
Reageer op deze recensie