Meesterwerk!

Wat een magistraal boek is Alkibiades. Het beschrijft het leven, vooral het politieke leven van Alkibiades, een Griek van 400 jaar voor Christus. Niet allen beschrijft het de persoon maar ook zijn liefde voor Athene en zijn liefde voor de democratie. Een liefde die hem uiteindelijk verraadt en vermoordt.
Je denkt een oud verhaal te lezen maar in wezen kijk je in de spiegel van ons hedendaags bestaan. Treurige conclusie is dat er niets, maar dan ook niets is veranderd. De achterklap, intriges, machtsstrijd, persoonlijke belangen onder het mom van het willen dienen van een land toen, is thans nog steeds aanwezig. Of zoals het zo mooi op de binnenflap van het boek staat:’De geschiedenis herhaalt zich zelden opzichtig, maar na afloop van de gebeurtenissen blijkt zij dikwijls achter nieuwe maskers en in modieuze kostuums een oud stuk te hebben opgevoerd.’
Mocht ik ooit eens geloofd of gehoopt hebben dat het anders wordt, dat is met dit boek weggevaagd. Het zal nooit anders worden omdat de mens slecht is en blijft. De leugens die in het oude Athene werden verteld, worden nog steeds verteld. En dat alles gaat ten koste van de gewone burgers die een rustig en vreedzaam leven wensen.
Dit boek moet iedereen lezen om eigen conclusies te trekken. Toen ik aan Alkibiades begon, had ik de neiging het boek opzij te leggen. Te veel moeilijke namen, te veel details. Maar toen werd ik gegrepen door de overeenkomsten met het nu en bleef het verhaal me fascineren. Ik had een gevoel van spijt toen ik het boek uit had en ik weet nu al dat ik het over een tijd opnieuw zal lezen.
Pfeijffer heeft een meesterwerk afgeleverd waarin hij niet geëvenaard zal worden.