Lezersrecensie
Weer het mooie Schotland maar miste nu wel meer verhaal.
Schotse Liefde
Voor de leesclub de boekenreizigers mocht ik het boek Schotse Liefde lezen van Lexie Scott, een pseudoniem van Marianne Hoogstraaten.
Schotse Liefde is het vervolg op Schotse dromen.
In dit deel lezen we hoe het verder gaat met de families MacBride en MacKinsey maar ook hun vrienden en “vijanden”. De dames MacBride zijn al aardig ingeburgerd en hebben een mooi leven opgebouwd in de Hooglanden van Schotland. Wederom neemt de schrijfster je maar naar een prachtig gebied met mooie landerijen, kastelen, schotse gewoontes en een vleugje liefde.
In de proloog schrik je als je leest dat het met de dochter van Roger MacKinsey niet goed gaat. Daarna kom je in het verhaal voorafgaande op de proloog.
Ondanks de heerlijk manier van schrijven en het weer meegezogen te worden naar dit mooie gebied viel dit deel mij toch wel tegen. Het was ten eerste een heel stuk korter dan het eerste deel en het leek veel meer losse eindjes te hebben. Het einde was open wat oké is want dan wachten we gewoon op een volgend deel maar een aantal karakters en gebeurtenissen zijn voor mij gevoel in dit deel onderbelicht gebleven of soms zelfs heel snel naar een einde geschreven. Ik vond dat erg jammer want als dit beter uitgeschreven was dan hebben we langer mogen genieten en waren de verhaallijnen meer kloppend geweest voor mij gevoel.
Voor de leesclub de boekenreizigers mocht ik het boek Schotse Liefde lezen van Lexie Scott, een pseudoniem van Marianne Hoogstraaten.
Schotse Liefde is het vervolg op Schotse dromen.
In dit deel lezen we hoe het verder gaat met de families MacBride en MacKinsey maar ook hun vrienden en “vijanden”. De dames MacBride zijn al aardig ingeburgerd en hebben een mooi leven opgebouwd in de Hooglanden van Schotland. Wederom neemt de schrijfster je maar naar een prachtig gebied met mooie landerijen, kastelen, schotse gewoontes en een vleugje liefde.
In de proloog schrik je als je leest dat het met de dochter van Roger MacKinsey niet goed gaat. Daarna kom je in het verhaal voorafgaande op de proloog.
Ondanks de heerlijk manier van schrijven en het weer meegezogen te worden naar dit mooie gebied viel dit deel mij toch wel tegen. Het was ten eerste een heel stuk korter dan het eerste deel en het leek veel meer losse eindjes te hebben. Het einde was open wat oké is want dan wachten we gewoon op een volgend deel maar een aantal karakters en gebeurtenissen zijn voor mij gevoel in dit deel onderbelicht gebleven of soms zelfs heel snel naar een einde geschreven. Ik vond dat erg jammer want als dit beter uitgeschreven was dan hebben we langer mogen genieten en waren de verhaallijnen meer kloppend geweest voor mij gevoel.
1
Reageer op deze recensie
