mwah...

Het verhaal gaat over een rechercheur op leeftijd, genaamd Vecghter en zijn aanstaande vrouw Renee. Beide personages werken bij het korps. Op de lezer maken ze een vakkundig en professionele indruk. Deze mensen weten wat hun vak inhoud. Vervolgens leest de lezer over verschillende andere personages, echter wat overeenkomt is dat bijna al deze personages collega's zijn van Vecghter en Renee. One big happy family dus!
Renee en Vecghter gaan snel trouwen en verheugen zich hier allebei op. Maar Vecghter krijgt op zijn werk een driegbrief en thuis krijgt hij er nog eentje. Weliswaar kon hij deze driegbrief lezen onder het genot van een glas witte wijn. Gelukkig maar.
De volgende dag wanneer hij op werk komt ligt er nog eentje. Wat is er aan de hand?? Wat zou Vecghter toch uitgespookt hebben? Er gebeurt van alles na dit starpunt van dreigementen en Vecghter en Renee doen er alles aan om te ontdekken wie hier achter zit.

Naast bovenstaand verhaallijn volgt de lezer ook een interessant maar triest verhaal, namelijk de mysterieuze val van een 4 jarige kleuter. Hij zou van het balkon geklommen zijn volgens de stiefvader. Dit verhaallijn is ook het enige wat het boek enigszins interessant maakt.

Het verhaal is absoluut geen sneltrein, meer een oud puflocomotiefje. Het hobbelt maar door en er zit geen enkel sprankje spanning in. Situaties worden uitgebreid beschreven, waardoor de rode lijn in het verhaal soms spoorloos raakt. Ik durf het bijna niet te schrijven, maar het is een saai verhaal met een zeer flauw eind. Het einde is flauw en wordt afgeraffeld.