Waardige afsluiter

Personages;

De duisterling is ook hier weer mijn favoriet en dat is in de voorgaande boeken ook al zo geweest. In dit deel leer je meer over hem en zijn verleden en ga je meer begrijpen waarom hij de dingen deed die hij doet. Op deze manier merk je dat ook hij menselijk is. De apparat is mijn minst favoriete persoon. Het gaat om de manier waarop hij Alina commandeert dat mij niet aanspreekt, en ook zijn rol blijft mij onduidelijk zelfs aan het einde van het boek. Hij had wat mij betreft ook achterwege kunnen blijven. De hoofdpersonen blijven hetzelfde ook in dit deel. Ik merkte wel dat Alina zichzelf weer terug vond en weer de sterke vrouw werd die we in het eerste deel van de trilogie zagen en dat was een fijne verandering. Buiten Alina om die heel goed is uitgewerkt, vind ik dat ook bij Nikolai. Dit is een favoriet van mij persoonlijk samen met de duisterling. Ze zijn allebei mysterieus en willen allebei Alina op een andere manier en voor andere doeleinden. Mal begin ik in dit deel ook meer te begrijpen en zijn rol word ook echt duidelijk waardoor je zijn gedrag en zijn gebruiken beter gaat begrijpen. De bij personen in deel 2 zijn nu ook meer uitgegroeid en horen echt bij het verhaal, zoals bijvoorbeeld Tamar, Nadia en Zoya en dat vond ik er fijn omdat het goede personages zijn die Alina steunen en cruciaal zijn voor het verhaal. 


Het verhaal;

Het verhaal moest ik inkomen. Ik vond het begin niet zo sterk als dat ik dat gewend ben en dat was een flinke tegenslag. Bij hoofdstuk 8 had ik echt weer het gevoel terug wat ik bij de eerste twee had, dat ik door moest lezen en moest weten wat er ging gebeuren. Het midden was goed maar op een gegeven moment wel wat eentonig door de zoektocht naar de Vuurvogel, maar dit stuk is cruciaal voor het verhaal en daarom ook weer interessant. Over het einde heb ik verschillende meningen. De uitkomst vond ik heel verrassend en daarom erg welkom je zag het niet aankomen. Maar de eindstrijd zelf vond ik wat middelmatig. De strijd op het laatst in boek 2 vond ik meer actie hebben en vond ik beter uitgewerkt dan deze. Ik miste de spanning in het alles besluitende slot. Voor mijn gevoel was het te snel voorbij en had het best langer mogen duren. 


De schrijfstijl;

Zoals altijd heel helder. Je merkt dat Bardugo ook bekend word met alle grisha en Russische termen want dit gaat steeds gemakkelijker af in het weg zetten van de woorden in de zinnen. Dus zeker een pluspunt. De beelden schrijfstijl blijft ook hier weer naar voren komen en dat is prettig, je weet dan zeker dat je met deze auteur weet wat je kan verwachten. 


Bardugo heeft een geweldig slot neergezet, waarbij je echt het idee hebt dat alles goed is afgesloten. Het laatste stukje wat je leest over Mal en Alina is hoe ze verder zijn gegaan met hun leven en dit is heel goed beschreven en een absolute toevoeging voor het verhaal. Er zijn nergens losse eindjes te vinden. 


Waardering; 

Ik blijf bij een waardering van *4 van de 5* sterren omdat ik in het begin moeite had met er door raken. Maar al met al is het een top serie die ik zeker niet gauw vergeet. Waarvan ik ook zeker de serie op Netflix ga kijken om eens te zien hoeveel het boek en de serie overeen komen.