Dream Harbor op z’n best: cozy, koppig en emotioneel

In De Gingerbread Bakkerij keren we terug naar Dream Harbor, waar Annie de bruidstaart moet maken voor een grote bruiloft. Alleen… dat betekent samenwerken met Mac, de enige man die ze eigenlijk niet kan uitstaan. Hun onderlinge irritaties zorgen meteen voor vonken, maar er speelt meer. Door het mysterie rondom een verdwijning krijgt dit verhaal net die extra laag spanning die het onderscheidt van een standaard feelgood.

Het boek is duidelijk een slow burn, iets waar ik normaal wat minder goed tegen kan. Maar doordat de romance wordt afgewisseld met flashbacks en dat suspense-element, bleef het tempo prettig en las ik er in één dag doorheen. Ik vond het ook fijn dat we zowel Annie’s als Mac’s perspectief meekregen, dat maakte het verhaal gelaagder en gaf meer diepte aan hun dynamiek.

Was het perfect? Niet helemaal. Annie hield zó lang vast aan haar grudge tegen Mac dat ik me daar af en toe een beetje aan stoorde. Dat voelde voor mij iets te extreem. Maar toch: de ontlading aan het einde maakte dat helemaal goed. Toen ze elkaar eindelijk vergaven, zat ik echt met tranen in mijn ogen.

De Dream Harbor-serie blijft voor mij een heerlijke feelgoodreeks. Het voelt steeds meer alsof je een nieuw seizoen van een serie kijkt, waarin oude bekenden terugkomen en nieuwe personages hun intrede doen. Elk boek lijkt sterker dan het vorige, en De Gingerbread Bakkerij heeft mijn hart echt veroverd.

Ik heb dit boek gekregen van Harper Collins.