Prettig lezen, maar beklijft niet

Ik vond de schrijfstijl en de manier waarop dit verhaal verteld wordt goed. Dat maakte het makkelijk om de 235 bladzijden door te blijven lezen.

Het gaat over vijf jonge, succesvolle gezinnen die de grote stad ontvluchten en in een klein dorp zijn neergestreken. In de behoefte hun eenzaamheid en sociale isolement te doorbreken, vinden ze elkaar in 'de eetclub'. Als kort na elkaar twee mensen uit deze vriendenclub zelfmoord plegen, roept hun dood bij één van hen vraagtekens op en zij gaat op onderzoek uit, waarmee ze de rest van de eetclub tegen zich in het harnas jaagt.

De plot voelde voor mij te mager. De achtergrond en het ontstaan van de eetclub wordt breedvoerig besproken door middel van flashbacks, maar de ontwikkelingen na de twee zelfdodingen leiden de lezer redelijk rechttoe rechtaan naar de ontknoping. En vooral de spanning leidt daaronder, daar had meer ingezeten. Aan de andere kant vond ik de beschrijving van de onderlinge verhoudingen tussen de personages sterk. Al met al was het prettig om te lezen, maar er beklijft weinig.