Doordachte Griekse bewerking, maar toch een dubbel gevoel...

Na de cliffhanger aan het eind van ‘A touch of ruin’ was ik benieuwd hoe het verhaal van Persephone en Hades zou evolueren. Aan het begin van ‘A touch of malice' was duidelijk dat ze een stapje dichter bij een huwelijk stonden, maar Demeter steekt daar een stokje voor. Ik moet eerlijk toegeven dat ik me een beetje door het eerste deel van dit boek heen heb moeten worstelen. Ik raakte maar niet in het verhaal. Op zich gebeurde er wel genoeg en werd er een zekere spanning gecreëerd, maar het plot ging alle kanten op en was te uitgesponnen. Ook miste ik wat diepgang en vernieuwing in de relatie van Hades en Persephone. 

Mijn aandacht werd wel weer wat scherper. Ik had het gevoel dat de auteur steeds meer goden en mythen integreerde. Er waren altijd al andere goden in het verhaal aanwezig, maar ik had het gevoel dat ze hier een stapje verder ging. St. Clair heeft goed nagedacht over hoe ze haar personages wilde vormgeven en hoe ze de bewerking van de Griekse mythen naar haar hand kon zetten. Voor mij is dit boek hét verhaal in de reeks waarbij de auteur zich volledig heeft laten gaan met haar kennis over de Griekse mythologie én met haar bewerking ervan. Ze heeft die enkele interessante wendingen gegeven.

Ik vind ook dat Persephone een mooie ontwikkeling heeft ondergaan. Echter vond ik dat de relatie tussen haar en Hades diepgang bleef missen en dat cruciale elementen nogal vluchtig voorbij gingen terwijl er lang naar was toegewerkt. 

St. Clair weet wel hoe ze met een goede cliffhanger moet eindigen. De laatste hoofdstukken was de spanning goed opgebouwen en gebeurden er plots zaken die onvoorspelbaar waren. 

St. Clair heeft in dit boek haar best gedaan om de Griekse mythen volledig naar haar hand te zetten en daar is ze in geslaagd. Dit boek bezit van de drie delen die voorlopig in het Nederlands zijn verschenen naar mijn gevoel het breedste scala aan Griekse stof. Ondanks St. Clairs goede kennis van de Griekse mythologie heeft ze me met het plot toch niet volledig weten te overtuigen. Veel zaken waren te uitgesponnen, terwijl cruciale verhaalelementen nogal vluchtig voorbij gingen. Ik blijf dus met een dubbel gevoel achter.