Als je dit leest, ben jij de volgende

De regel van drie
wacht geduldig en trouw
Eerst kwam hij voor mij
nu komt hij voor jou

Eerst geloofde ik niet in de regel van drie. Althans niet meteen. Het was gewoon een verhaal dat mensen elkaar vertelden op de campus. Een gerucht dat mijn vriend had opgevangen over een jonge studente, Amy, die een leven vol ongeluk had gekend: haar zus was omgekomen bij een ongeval en haar ouders hadden zelfmoord gepleegd.
Daarna raakte Amy geobsedeerd door het getal drie: ze was ervan overtuigd dat zij óók gedoemd was om te sterven. Want volgens de regel van drie volgen drie tragedies elkaar altijd op. Onzin natuurlijk. En toch was ze er drie jaar later niet meer.

Ik mocht dit boek recenseren van @Boekerij en @uitgeverijLannoo. Ik had heel hoge verwachtingen na het lezen van enkele reviews. Helaas moet ik toegeven dat mijn verwachtingen misschien niet helemaal waren ingelost (in het begin althans niet). Ik had het idee dat het verhaal spannender zou zijn. Een page-turner kan je het niet echt noemen, alhoewel… Ik had toch echt wel de neiging om te blijven lezen. Ik wou en zou te weten komen hoe de vork nu eigenlijk in de steel zat.

Het verhaal start met Amy, ze vertelt in een soort dagboekstijl over haar obsessie. Zij is eigenlijk ook de echte start van het verhaal. Plots schakelt het verhaal over naar enkele jaren later en lezen we over Ila. Zij maakt ongeveer hetzelfde mee als Amy en raakt ook volledig in de ban van de regel van drie. Het laatste stuk van het boek beschrijft het verhaal van Eve. Zij denkt dat ze de ban van de regel van drie heeft doorbroken, maar is dit wel echt zo…
Om dit te ontdekken zou ik toch aanraden om het boek te lezen, want ondanks mij scepsis in het begin van het boek en het feit dat het misschien wat traag op gang kwam, is het einde zeer, maar dan ook zeer verrassend.