Olivia Leroy is onmisbaar in het Vlaamse thrillerlandschap

Het tweede deel rond inspecteur Olivia Leroy heeft Sofie Delporte definitief op de kaart gezet. Wat een auteur!

Korte inhoud
Het rustige dorpje Mont-de-l’Enclus wordt opgeschrikt door een onrustwekkende verdwijning. Volgens Erica zijn haar vriend Peter en hun vijfjarig zoontje Kasper verdwaald in het bos vlak bij hun huis. De afdeling Vermiste Personen wordt opgeroepen en er begint een grote zoekactie. Inspecteur Olivia Leroy werkt mee aan de zaak die bij haar akelige herinneringen oproept. Haar vader is namelijk jaren geleden vertrokken en daar heeft ze het nog steeds moeilijk mee. Volgens Olivia is het motief voor de verdwijning te vinden in het verleden. Helaas verloopt het onderzoek verre van gemakkelijk, want niet iedereen werkt mee. Als er een dode valt, beseft Olivia dat de tijd begint te dringen…

Oordeel
‘Zwijgen is bitter’ is het tweede deel in de reeks rond de intrigerende inspecteur Olivia Leroy. Dit boek is prima als een losstaand verhaal te lezen omdat Sofie Delporte alle elementen die van belang zijn nog eens herhaalt. Lees toch zeker het eerste boek ‘Ik kan je redden’ om nog een vollediger beeld te krijgen van wie Olivia echt is. In ‘Zwijgen is bitter’ raakt de verdwijning van Kasper en Peter een gevoelige snaar bij de gedreven inspecteur. Als Kasper even later teruggevonden wordt, wil ze het kind koste wat kost antwoorden geven. Olivia’s vader is zelf uit haar leven verdwenen, dus ze weet maar al te goed wat het met je doet. Sofie Delporte heeft een mooi evenwicht gecreëerd in haar verhaal. Zowel de verdwijningszaak als Olivia’s privéleven zijn keurig uitgewerkt en ingenieus met elkaar verweven.

Zo bouwt Delporte op beide vlakken spanning op. Door de ogen van Olivia beleven we het hele onderzoek dat gedetailleerd is uitgewerkt. Alle stappen verlopen geloofwaardig en we leren meer over het werk van de Cel Vermiste Personen. We krijgen voldoende puzzelstukjes aangereikt om mee de zaak op te lossen en daardoor blijft de spanningsboog in het hele verhaal stabiel. Van de eerste tot en met de laatste pagina zit je op het puntje van je stoel. Dan zijn er ook nog de flashbacks die zich telkens een aantal dagen voor de verdwijning afspelen. Hier leren we Jesse kennen en komen we als lezer in een luxepositie terecht: we weten eerder dan Olivia wat zijn rol is in het verhaal. Een extra puzzelstukje dat voor nog meer spanning zorgt tijdens de ontrafeling van de zaak.

Ook in Olivia’s eigen leven loopt niet alles op rolletjes. Ze wordt naast de zaak opnieuw geconfronteerd met iemand van haar werk die een grote invloed had op haar privéleven. Sander is een ex-collega die Olivia’s emoties flink door elkaar geschud heeft. Ze worden samen op de zaak gezet en dat maakt Olivia in de war. Hoe ze in de knoop zit met zichzelf, raakt je sowieso. Delporte zet je zelf ook aan het denken door enkele rake quotes, zoals “Het leven was een simpele wiskundesom: hoe meer je had, hoe meer je kwijt kon raken.” Dat Olivia’s gebreken, haar verdriet en angsten hier openlijk genoemd worden, zorgt ervoor dat ze een heel menselijk en geloofwaardig personage is. Zowel haar gedrevenheid als haar opgekropte emoties zorgen ervoor dat je haar in je hart sluit.

Ten slotte scoort Sofie Delporte hier met de aandacht voor cultuur. Ze speelt in op de actualiteit door te schrijven dat er naar Blind Gekocht gekeken wordt en heeft het over de Britse heavymetalband Judas Priest (met bijhorende songteksten), maar Delporte gaat nog een stapje verder door te refereren naar Rear Window, een film van Alfred Hitchcock. Filmliefhebbers onder ons voelen de link al in de hoofdstukken over Jesse. Zijn gedrag doet je meteen aan de film denken. Een paar pagina’s later wordt de film ook effectief benoemd in de hoofdstukken van Olivia. Opnieuw een detail dus waarmee Sofie Delporte je verbaast. Ze heeft subliem alle losse eindjes van het verhaal tijdens de laatste pagina’s aan elkaar geknoopt. Het verhaal is mooi afgerond, maar er is zeker ruimte voor een vervolg rond Olivia. We kunnen het niet ontkennen: met Olivia Leroy heeft Delporte een onmisbaar personage gecreëerd in thrillerland.

Conclusie
5 sterren
‘Zwijgen is bitter’ is een krachtig verhaal waarin een verdwijningszaak mooi gemixt is met het privéleven van het hoofdpersonage. Spanning ten top!