Prachtige graphic novel die in het rijtje van klassiekers thuishoort!

Geïnspireerd door het dagboek van zijn grootvader Aloïs Vermeulen, verweeft Vermassen persoonlijke geschiedenis met fictie tot een poëtisch ontroerend en visueel indrukwekkend verhaal. Een werk van jaren.

Een aangrijpende graphic novel die de lezer meeneemt naar de gruwelen van de Eerste Wereldoorlog en de helende kracht van kunst.

De tekenstijl is gevoelig en expressief met een beperkt kleurenpalet: roze-, blauw-, bruin- en grijstinten, dat een ingetogen schoonheid uitstraalt. Uitgepuurde tekeningen en het subtiele lijnenspel evoceren de verschrikkingen van de oorlog, wijk perspectieven en het contrast tussen licht en donker diepte en resonantie geven. Tegelijk een voelbare tristesse, maar ook een zachtheid waar passend.

Het boek is van weinig woorden. Beelden spreken voor zich.

Aloïs, een Vlaamse hovenier, wordt in 1914 opgeroepen om te vechten tegen de Duitsers. Hij neemt afscheid van zijn geliefde Clothilde en wordt geconfronteerd met de gruwelen van de loopgravenoorlog.
Toeval: bij de frontbewegingen komt ook mijn geboorteplaats in beeld.
Herkenbare gebouwen, neem eens de moeite om online foto’s op te zoeken.

Een onverwachte wending brengt Aloïs in contact met de beroemde schilder Monet.

Mooi hoe Aloïs opleeft bij het wandelen door de natuur, het werk in kwekerijen. Het prachtige beschrijven van het ontwikkelen van de seringen tot volle bloei. Een vergelijk dat hij maakt met het afzien in de oorlog, met hoop op licht en een bloeiend leven erna.

‘De waterlelies’ spelen een symbolische rol in het verhaal. De serene schoonheid van het schilderij contrasteert met de oorlogsherinneringen en biedt een vorm van heling. De cirkel is rond wanneer Aloïs troost vindt bij de waterlelies van Monet in de Orangerie in Parijs, een moment dat ontroerend en intens wordt weergegeven. Dit blijft hangen….

Soldaat-hovenier hoort thuis in het rijtje klassiekers, als ‘habibi’ en ‘dagen van zand’, …!