Goede samensmelting van verhaallijnen

'Portret van een vrouw' is een verhaal met twee verhaallijnen dat zich afspeelt in het verleden en in het heden. Naar mate het einde vordert komen de lijnen steeds dichter naar elkaar toe om aan het einde samen te smelten.
Net als in het boek 'Haar naam was Sarah' speelt het verleden zich af tijdens een oorlogsperiode. Dit keer is het echter de Eerste Wereldoorlog en dat is goed gekozen want over deze, net zo afschuwelijke oorlog, wordt te weinig geschreven in romans.
De hoofdpersonen uit de beide verhalen zijn vrouwen die voor een belangrijke keuze in hun leven komen te staan. Een keuze die vooral te maken heeft met het opzij zetten van je principes, geen gemakkelijke keuze dus.

Ondanks het zware thema oorlog en het dilemma waar de beide vrouwen voor komen te staan, worden ze niet al te sterk beschreven en ook de gebeurtenissen zijn vaak van te voren te voorspellen. Dat maakt het boek niet minder aantrekkelijk om te lezen. Wanneer je ervan uitgaat hier niet met een literaire roman van doen te hebben maar met een prettige, vlot geschreven feelgood-roman, heb je een paar uur leesplezier.