Soms moet je de weg kwijtraken om te vinden wat je zoekt...

Recensie door: Nathalie

Deze aangrijpende roman van Trish Doller neemt je mee op een fysieke en emotionele reis door de Caraïben en door een dubbel rouwproces. In dit verhaal volgen we de rouwende Anna, zij is 10 maand geleden haar verloofde verloren door zelfmoord. Anna besloot impulsief om de wereldreis te maken die ze samen met Ben zou maken. Al snel komt ze erachter dat dit niet zonder slag of stoot gaat; hierdoor huurt ze de ervaren zeiler Keane in om haar te helpen. Ook Keane doorgaat een rouwproces: hij is namelijk zijn been verloren door een ongeluk en kan daardoor waarschijnlijk nooit meer aan de slag als professioneel zeiler op een groot schip.

Het verhaal heeft een ontzettend leuk thema. Je volgt de reis van Anna en Keane op de zeilboot en meert samen met hun in verschillende havens in de Caraïben aan. De plekken zijn met een goed gevoel voor detail beschreven. Tijdens het duiken waan je je tussen de koraalriffen en lijken de vissen echt om je heen te zwemmen. Tijdens het lezen voelde het alsof ik echt op de boot zat en aanmeerde op de prachtig omschreven plekken. Het verhaal zorgde ervoor dat ik helemaal van de buitenwereld afgesloten was, zo mooi beschreven.

De personages in het verhaal zijn om van te houden. Anna is een hele lieve en gevoelige vrouw van 25 jaar, rouwend om haar overleden verloofde. Je merkt dat ze het eng vindt om weer intiem contact met een andere man te hebben. Het voelt voor haar onwennig en ontrouw naar Ben toe. Keane daarentegen is 30 jaar en heeft ook voor de nodige hete vuren gestaan. Deze stoere man komt uit Ierland en lijkt nergens bang voor te zijn. Zijn doel tijdens de reis? Anna een veilig en vertrouwd gevoel geven. En geloof mij, die krijgt Anna! Keane neemt haar mee naar verschillende mooie plekjes en Anna lijkt steeds meer te ontdooien. De bijrollen in het verhaal zijn ook fijn omschreven, precies genoeg om ze een klein beetje te leren kennen. Ondanks dat er veel verschillende personages geïntroduceerd worden, werd dit voor mij niet too much.

Ik heb twee avonden ontzettend genoten van dit mooie en ontroerende liefdesverhaal. Het boek bevat zo'n 350 bladzijden aan leesplezier, wat mij betreft had dit boek ook een dikke pil van zo'n 600 bladzijden mogen zijn. Ik had moeite om het boek aan de kant te leggen, omdat ik echt het verhaal ingezogen werd. Dit kwam door de prettige schrijfstijl, de levensecht beschreven plekken en de onwijs leuke personages. Wind in de zeilen is vertaald vanuit het Amerikaans en ik hoop dat dit niet het enige en laatste vertaalde boek is van Trish Doller. Wat mij betreft mogen er nog vele komen!