Lezersrecensie
Een gevaarlijk kat-en-muisspel
09 maart 2023
Ze dacht dat hij haar kwam redden. Ze had het mis...
Deborah Jenkins is moeder van twee kinderen en getrouwd met Luke. Samen met haar vriendinnen poolt ze bij de plaatselijke kroeg. Na een avond overwerken, verdwijnt Deborah op weg naar huis. Haar man is ten einde raad en mist zijn vrouw ontzettend. De antwoorden op de vraag waarom Deborah nooit is thuisgekomen ontbreken en de zaak wordt een cold case. Zo'n vier jaar later wordt er een baby gevonden op de drempel van de bibliotheek. Oude Albert vindt de baby ingewikkeld in een handdoek en besprenkeld met rode benzine op weg naar huis en slaat gelijk alarm.
Gina Harte wordt tijdens haar vrije avond opgepiept om aan de zaak te werken samen met haar vaste collega's; het beloofd een lange nacht te worden. Het team van inspecteur Harte ontvangt telefonisch een anonieme tip waarin de tipgever er duidelijk op aandringt dat ze het DNA van de baby moeten onderzoeken. Deborah Jenkins blijkt na enig ongeloof van Harte haar team de moeder van de baby te zijn. Inspecteur Harte heropent de zaak en een zenuwslopende zoektocht naar Deborah begint.
Luke is inmiddels op de hoogte van de gebeurtenis omtrent de gevonden baby die van Deborah blijkt te zijn; zijn wereld staat op dat moment stil. Samen met de moeder van Deborah kiezen ze ervoor om voor de baby te zorgen. De kinderbescherming screent het gezin en hun wens om voor de baby te zorgen wordt bemoeilijkt wanneer Luke en zijn gezin worden getroffen door verschillende dramatische gebeurtenissen. Wie heeft het op Luke gemunt en zal Deborah nog gevonden worden...?
•
•
•
Dit was mijn eerste kennismaking met auteur Carla Kovach en de eerste indruk is goed geslaagd. Kovach wordt niet voor niets vergeleken met de populaire schrijvers M.J. Arlidge en Helen Fields. Zowel haar schrijfstijl als de gruwelijke details in de boeken zijn te vergelijken met de reeds benoemde auteurs. Kovach haar schrijfstijl is lekker vlot en niet al te moeilijk te volgen. Details worden gruwelijk beschreven en personages worden sterk weggezet. Kovach draagt dit boek op aan iedereen die in een gewelddadige relatie zit: “Misschien zie je het zelf nog niet, maar je bent zoveel meer waard.”, aldus Kovach.
In de proloog krijg je als lezer een kijkje in het hoofd van de ontvoerder waardoor je als lezer meteen nieuwsgierig wordt naar de rest van het verhaal. De gebeurtenissen gaan vanaf het eerste hoofdstuk gelijk van start en de spanning wordt langzaam opgevoerd. Als lezer blijf je hierdoor geboeid en ik had moeite om het boek weg te leggen. Mede dit heeft ervoor gezorgd dat ik het boek binnen twee dagen heb uitgelezen.
Het verhaal wordt versteld vanuit verschillende perspectieven: Gina Harte, Luke Jenkins, Debbie Jenkins en de ontvoerder. Ongeacht dat de auteur de hoofdstukken niet aanduidt met een naam is het vrijwel meteen duidelijk vanuit welk perspectief je het volgende hoofdstuk leest. Deborah volg je je vastgeketend in een koude, donkere en duistere ruimte. Haar man Luke volg je terwijl hij zijn leven weer probeert op te pakken, het nieuws dat Deborah waarschijnlijk nog leeft, slaat dan ook in als een bom. Gina Harte volg je in haar zoektocht naar de mogelijke ontvoerder van Deborah. Dan heb je nog de ontvoerder van Deborah, je krijgt in zijn perspectief een kijkje in zijn gedachtegang.
Kovach heeft haar personages in het boek door hun gedachten en herinneringen bloot te leggen, weten uit te werken tot geloofwaardige mensen. De ontvoerder van Deborah vind ik echt ijzersterk weggezet. Hij is verward en heeft echt een intens zieke geest. De wanhoop van Deborah in de vieze en zorgwekkende omstandigheden is duidelijk te voelen. Tevens is de wanhoop van Luke overduidelijk te voelen wanneer hij te horen krijgt dat het DNA van de gevonden baby matched met die van zijn vrouw. Harte is een gedreven workaholic, met haar eigen rugzakje die zich middenin een kat-en-muisspel bevindt om de ontvoerder te ontmaskeren. Waarom het onderzoek inspecteur Harte zo erg aangrijpt, wordt gedurende het verhaal duidelijk.
Gedurende het verhaal heb ik verschillende mogelijke ontvoerders in mijn hoofd gehad. In het plot kwam ik erachter dat ik er finaal naast zat. Geen enkele keer heeft het verhaal voorspelbaar aangevoeld, mijn complimenten hiervoor!
De sterke personages, de spanning en een sterk plot dat ik niet had zien aankomen, zorgen voor een zeer gewaardeerde thriller die ik jullie zeker niet wil onthouden om op je TBR-lijstje te zetten.
Beoordeling: 4,5 ster
Liefs,
Nathalie
Deborah Jenkins is moeder van twee kinderen en getrouwd met Luke. Samen met haar vriendinnen poolt ze bij de plaatselijke kroeg. Na een avond overwerken, verdwijnt Deborah op weg naar huis. Haar man is ten einde raad en mist zijn vrouw ontzettend. De antwoorden op de vraag waarom Deborah nooit is thuisgekomen ontbreken en de zaak wordt een cold case. Zo'n vier jaar later wordt er een baby gevonden op de drempel van de bibliotheek. Oude Albert vindt de baby ingewikkeld in een handdoek en besprenkeld met rode benzine op weg naar huis en slaat gelijk alarm.
Gina Harte wordt tijdens haar vrije avond opgepiept om aan de zaak te werken samen met haar vaste collega's; het beloofd een lange nacht te worden. Het team van inspecteur Harte ontvangt telefonisch een anonieme tip waarin de tipgever er duidelijk op aandringt dat ze het DNA van de baby moeten onderzoeken. Deborah Jenkins blijkt na enig ongeloof van Harte haar team de moeder van de baby te zijn. Inspecteur Harte heropent de zaak en een zenuwslopende zoektocht naar Deborah begint.
Luke is inmiddels op de hoogte van de gebeurtenis omtrent de gevonden baby die van Deborah blijkt te zijn; zijn wereld staat op dat moment stil. Samen met de moeder van Deborah kiezen ze ervoor om voor de baby te zorgen. De kinderbescherming screent het gezin en hun wens om voor de baby te zorgen wordt bemoeilijkt wanneer Luke en zijn gezin worden getroffen door verschillende dramatische gebeurtenissen. Wie heeft het op Luke gemunt en zal Deborah nog gevonden worden...?
•
•
•
Dit was mijn eerste kennismaking met auteur Carla Kovach en de eerste indruk is goed geslaagd. Kovach wordt niet voor niets vergeleken met de populaire schrijvers M.J. Arlidge en Helen Fields. Zowel haar schrijfstijl als de gruwelijke details in de boeken zijn te vergelijken met de reeds benoemde auteurs. Kovach haar schrijfstijl is lekker vlot en niet al te moeilijk te volgen. Details worden gruwelijk beschreven en personages worden sterk weggezet. Kovach draagt dit boek op aan iedereen die in een gewelddadige relatie zit: “Misschien zie je het zelf nog niet, maar je bent zoveel meer waard.”, aldus Kovach.
In de proloog krijg je als lezer een kijkje in het hoofd van de ontvoerder waardoor je als lezer meteen nieuwsgierig wordt naar de rest van het verhaal. De gebeurtenissen gaan vanaf het eerste hoofdstuk gelijk van start en de spanning wordt langzaam opgevoerd. Als lezer blijf je hierdoor geboeid en ik had moeite om het boek weg te leggen. Mede dit heeft ervoor gezorgd dat ik het boek binnen twee dagen heb uitgelezen.
Het verhaal wordt versteld vanuit verschillende perspectieven: Gina Harte, Luke Jenkins, Debbie Jenkins en de ontvoerder. Ongeacht dat de auteur de hoofdstukken niet aanduidt met een naam is het vrijwel meteen duidelijk vanuit welk perspectief je het volgende hoofdstuk leest. Deborah volg je je vastgeketend in een koude, donkere en duistere ruimte. Haar man Luke volg je terwijl hij zijn leven weer probeert op te pakken, het nieuws dat Deborah waarschijnlijk nog leeft, slaat dan ook in als een bom. Gina Harte volg je in haar zoektocht naar de mogelijke ontvoerder van Deborah. Dan heb je nog de ontvoerder van Deborah, je krijgt in zijn perspectief een kijkje in zijn gedachtegang.
Kovach heeft haar personages in het boek door hun gedachten en herinneringen bloot te leggen, weten uit te werken tot geloofwaardige mensen. De ontvoerder van Deborah vind ik echt ijzersterk weggezet. Hij is verward en heeft echt een intens zieke geest. De wanhoop van Deborah in de vieze en zorgwekkende omstandigheden is duidelijk te voelen. Tevens is de wanhoop van Luke overduidelijk te voelen wanneer hij te horen krijgt dat het DNA van de gevonden baby matched met die van zijn vrouw. Harte is een gedreven workaholic, met haar eigen rugzakje die zich middenin een kat-en-muisspel bevindt om de ontvoerder te ontmaskeren. Waarom het onderzoek inspecteur Harte zo erg aangrijpt, wordt gedurende het verhaal duidelijk.
Gedurende het verhaal heb ik verschillende mogelijke ontvoerders in mijn hoofd gehad. In het plot kwam ik erachter dat ik er finaal naast zat. Geen enkele keer heeft het verhaal voorspelbaar aangevoeld, mijn complimenten hiervoor!
De sterke personages, de spanning en een sterk plot dat ik niet had zien aankomen, zorgen voor een zeer gewaardeerde thriller die ik jullie zeker niet wil onthouden om op je TBR-lijstje te zetten.
Beoordeling: 4,5 ster
Liefs,
Nathalie
1
Reageer op deze recensie
