Palazzo

Wanneer haar ouders overlijden, neemt Cosima het Italiaanse lederwarenmerk over van haar familie. Behalve het bedrijf heeft ze ook het familie palazzo te onderhouden. Naast ondernemer heeft ze ook de zorg voor haar zusje, die door het ongeluk waarbij haar ouders omkwamen in een rolstoel belandde, en haar broertje, die feesten bovenaan zijn prioriteitenlijstje heeft staan. 
Cosima kan hieronder onvoldoende in haar eigen behoeften voorzien tot ze Olivier ontmoet. Deze interessante man en oprichter van een Frans handtassenbedrijf laat haar inzien dat ook zij ertoe doet en belangrijk is. Maar dan maakt Cosima’s broertje Luca keuzes die verregaande gevolgen hebben. Zowel voor hem als voor het palazzo. Is er nog een manier om het te redden, of zal Cosima’s werk voor niets zijn geweest?
 
Dit is alweer mijn tweede Steel, nadat ik de Weddingplanner heb gelezen. In Palazzo volgen we hoofdzakelijk Cosima, een vrouw die te vroeg volwassen heeft moeten worden en erg haar best doet om voor iedereen om haar heen te zorgen. Ze houdt iedereen graag tevreden, waardoor ze nogal stijfjes in elkaar zit. Verandering gaat ze liever uit de weg. Tot ze Olivier ontmoet, en hij haar dingen laat inzien wat haar zelf nog niet gelukt was. 
 
Palazzo is een erg mooi boek, waarin wederom meerdere dingen tegelijkertijd gebeuren. Steel heeft een vlotte schrijfstijl waarin makkelijke taal wordt gebruikt. Soms vindt er herhaling plaats in het boek, maar zelf vond ik dit niet storend. Door de verschillende personages die Steel in dit boek heeft gebruikt, zul je voor bepaalde mensen compassie ontwikkelen en voor anderen juist meer irritatie. Zelf kon ik me wel in bepaalde karaktereigenschappen van Cosima herkennen. 
 
Met Palazzo heeft Steel weer een mooie roman weten neer te zetten, waarin het belang van familie(tradities), loslaten en verandering belangrijke onderwerpen zijn die de revue passeren. 
 
Ik ontving dit boek via de uitgeverij. Dit beinvloed mijn mening niet.