een soort van recensie ofzo: De Jongen in de Jurk (9+)

In de 30 dagen boekchallenge kon ik geen boek bedenken die ik heb gelezen waarin een lgbtq+ hoofdpersoon zat. Dit boek kreeg ik als tip.

Dennis is twaalf en is gek op jurken. Hij kijkt naar modeprogramma’s en leest modebladen maar dan vindt zijn vader een Vogue onder zijn matras. En dan is er Lisa. Lisa houdt ook van mode en maakt zelf haar eigen jurken. Dat vindt Dennis natuurlijk te gek maar ook wel héél spannend…

Mede door de tekeningen van Quentin Blake denk ik meteen dat ik een Roald Dahl aan het lezen ben. Het leest vlot en is heerlijk speels geschreven. Het verhaal lijkt ergens naar toe te werken, maar in het begin is Dennis vooral een jongen met interesse voor mode. Het stereotype vermijdt David Williams door Dennis niet op jongens te laten vallen. Maar ergens voelt het ook als een gemiste kans.

De titel zegt het al en daarom voelt het niet als een spoiler om te zeggen dat Dennis jurken gaat dragen. Maar natuurlijk komt daar gedonder van. Zijn vader wil het AB-SO-LUUT niet hebben en daar zijn er meer van. En dan gaat het snel en heel gemakkelijk. Iets te gemakkelijk waardoor de diepte wegblijft. Mensen veranderen snel van gedachtes. Ging dat maar zo in de echte wereld… En bijna op het einde van het verhaal lees ik dit gesprekje...

“Weet je nog hoe we als Spider-Man of Batman door de tuin raceten? “

“Ja”

“Zo voelde dit ook. Als spelen.”

En toen was alles voor mij tenietgedaan. Ik twijfel of ik Dennis moet zien als een lgbtq+ hoofdpersoon. Maar hé, laat vooral weten of dat wel of niet zo is! Wat weet ik er nou van...