True crime podcast in boekvorm

Silke Vandenbroeck en Laura Scheerlinck maken sinds oktober 2017 de podcast De volksjury, waarin ze waargebeurde misdaad in België en Nederland bespreken. Er is een ware community ontstaan rond die podcast. Niet verwonderlijk dus dat uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts aan Vandenbroeck en Scheerlinck gevraagd heeft om een boek te schrijven. Dat boek heeft de niet originele, maar wel duidelijke titel De volksjury gekregen.

In het boek De volksjury stellen Vandenbroeck en Scheerlinck elk hoofdstuk 1 vraag centraal. Om die vraag te beantwoorden laten ze een expert aan het woord en voeren ze een waargebeurde misdaad op om de vraag meer te laten leven.

Die combinatie van 1 centrale vraag en een misdaad als voorbeeld werkt goed, althans binnen het hoofdstuk. De vraag wordt door de expert duidelijk beantwoord en de misdaad die beschreven wordt geeft nuance aan het verhaal van de expert. Toch knaagt er iets, er mist iets. Wat er mist is tweeledig.

Aan de ene kant mis je bij veel hoofdstukken duidelijkheid over de toedracht van de misdaad – omdat de dader nooit met zekerheid is vastgesteld of de toedracht nooit helemaal duidelijk is geworden. De toedracht van de misdaad is voor het beantwoorden van de vragen van Vandenbroeck en Scheerlinck niet nodig, maar toch is het onbevredigend.

Aan de andere kant mis je na een paar hoofdstukken de samenhang. De hoofdstukken blijven losse verhalen, er is geen overkoepelende vraag. Enkel het overkoepelende thema van de waargebeurde misdaadverhalen die als voorbeeld worden gebruikt, is te mager om er 1 geheel van te maken. Bij een podcast is het logisch dat er enkel een overkoepelend thema is dat voor de samenhang zorgt, er zit immers vaak een week tijd tussen de verschillende podcast-afleveringen. Maar bij een boek, dat je in enkele dagen uitleest, is die samenhang wel belangrijk.

Ondanks de ontbrekende samenhang is De volksjury een boek dat prettig leest. Dit komt door de vlotte schrijfstijl van Vandenbroeck en Scheerlinck. Het boek leest alsof je naar een podcast luistert, dat is knap. Ook bevatten de beschrijvingen regelmatig een humoristische toets. Wat het leesplezier ook bevordert, is dat de beschrijving van de misdaad in een ander lettertype staat dan het verslag van het interview met de expert. Hierdoor is het direct duidelijk wanneer je informatie over de misdaad krijgt en wanneer je gaat lezen over de vraag die in het hoofdstuk centraal staat.

Kortom, De volksjury is een boek dat interessant is voor true crime fans die meer willen dan een beschrijving van waargebeurde misdaad, maar niet per se een overkoepelend thema nodig hebben. Zij zullen in De volksjury diepgang vinden door antwoorden op vragen als ‘Zijn er veel gevaarlijke sekten in België?’ en ‘Waarom worden metalfans vaak in verband gebracht met Satan?’.

Recensie eerder geplaatst op De Leesclub van Alles/Bazarow.