De klanken uit het boek bleven me nog lang na het lezen bij.

Merel Godelieve schreef samen met haar moeder Anya Niewierra Ook dat nog (2022). Ze droomde al jaren over het verhaal wat in dit boek de rode draad is. De laatste Ravendochter is haar solodebuut.

Dit boek ontving ik voor de leesclub van @ilonalevenbijls Het is een unieke uitgave met een gekleurd boekblok (sprayed edges) en een bijzondere tekening op de cover en mooie zwart wit tekeningen die bepaalde pagina’s illustreren.
Maar zonder al dat moois is het echt een verhaal dat van binnen op haar allermooiste is. Een boek dat lastig is om in een recensie te vatten maar ik ga mijn best doen.

Het verhaal begint met een profetie waar eigenlijk alles om draait. En een uitvaart waar alles mee begint of is alles al lang geleden begonnen….

Daarna volgt een eigentijds verhaal van Erin die lerares is op een Engelse school maar niet voor lang. Haar baan verliezen is iets waar ze echt niet op zit te wachten. Ze heeft geld nodig voor haar kasteel en haar familie en een filmproducent brengt uitkomst.
Alleen als de plannen anders gaan verlopen grijpt ze naar een oude methode om het tij te keren. En dit brengt een sneeuwbaleffect van gebeurtenissen op gang die zorgen voor een heel mooi, ontroerend en mega spannend verhaal dat nog lang na zal klinken in het hoofd van de lezer.

Het boek neemt de lezer mee naar een combinatie van Ierse mythen, woorden en zinnen die in de moderne tijd gebracht worden, de aantrekkingskracht tussen twee mensen en de magie die niet zonder gevaar is maken van dit boek een droomdebuut.

De intensiteit van wat Erin meemaakt wordt op een bijzondere manier beschreven en de lezer kan niet anders dan meevoelen met de Erin en haar familie.
Het wordt duidelijk dat een gave, die veel fantasylezers zullen wensen, niet altijd een zegen hoeft te zijn. Een verrassende wending die ervoor zorgt dat dit boek echt opvalt binnen de boeken met een magisch thema.

Er zitten hele mooie en romantische momenten in het verhaal maar ook situaties die de lezer niet graag voor zich ziet, vooral beelddenkers, maar die nodig zijn om de kern van het geheel te begrijpen.

Het is een meeslepend verhaal en tot tranen toe geroerd neemt Godelieve de lezer mee naar het einde. Ze weet het verhaal goed af te ronden en compleet te maken. Niets blijkt toevallig opgeschreven te zijn en de cirkel is rond.
De klanken uit het boek bleven me nog lang na het lezen bij.