Lezersrecensie
Mooi integer geschreven thriller waarin Boersma met respect voor velen het verhaal verteld.
Marelle Boersma is een graag gelezen thrillerauteur, zij heeft al veel thrillers geschreven en de laatste jaren is ze vooral bekend vanwege haar Ik vertrek thrillers.
Ze begeleidt ook auteurs met hun boek via de online schrijversschool waarvoor ze samen met haar man schrijfvakanties en schrijftrainingen voor organiseert en ook activiteiten als een uitgeversdag (7 november 2023)
Voor De lijst heeft ze niet het onderwerp emigratie gekozen zoals bij de Ík vertrek’ thrillers maar hier staat een maatschappelijk probleem centraal. Dat heeft ze in eerdere thrillers ook gedaan.
Het lijken drie willekeurige personen die Boersma in haar boek beschrijft, Erin uit Leiden, Charlotte in Orleans en Max in Milaan. Deze personen komen elkaar echter tegen op een bijzondere plek als ze door een moord in hun omgeving op een oud spoor worden gezet.
De cover weerspiegelt heel mooi de roep om hulp, het openen van een deur en de hulp die geboden wordt met vaak de verkeerde intenties. Dit beeld komt op een bijzondere manier terug in het verhaal.
De term “een beerput opentrekken” heeft nog nooit zo’n heftige lading gehad als tijdens het lezen van dit boek. Want terwijl de hoofdpersonen achter gruwelijke feiten uit de geschiedenis komen wordt er een vondst gedaan door een van hen dat alles verandert.
In dit boek staat de lijst centraal en het duurt even voor het belang of het gevaar van deze lijst helemaal duidelijk wordt. De spanning in het boek wordt dus regelmatig en rustig opgebouwd.
Boersma heeft de personages verzonnen maar het zouden zomaar kennissen of vrienden van de lezer kunnen zijn. Hun reacties zijn heel natuurlijk en ze nemen de lezer mee als de waarheid achter hun jeugd duidelijk wordt. Dat doet Boersma onder andere door te vertellen dat de hoofdpersonen nog vroege herinneringen hebben aan het plaatsje in Ierland en deze in vlagen te delen. Dat maakt het verhaal ontroerend en heel persoonlijk.
Gelukkig ziet Boersma ook in dat er na het spannende plot nog een los draadje is blijven hangen. Dat draadje wordt op het laatst nog afgehecht en daarmee is het verhaal helemaal goed afgerond.
Het nawoord is bijna een thriller op zich en bevestigd het gevoel dat er voor dit boek een klein artikel en een gedegen onderzoek nodig is geweest.
Mooi integer geschreven thriller waarin Boersma met respect voor velen het verhaal verteld.
Ze begeleidt ook auteurs met hun boek via de online schrijversschool waarvoor ze samen met haar man schrijfvakanties en schrijftrainingen voor organiseert en ook activiteiten als een uitgeversdag (7 november 2023)
Voor De lijst heeft ze niet het onderwerp emigratie gekozen zoals bij de Ík vertrek’ thrillers maar hier staat een maatschappelijk probleem centraal. Dat heeft ze in eerdere thrillers ook gedaan.
Het lijken drie willekeurige personen die Boersma in haar boek beschrijft, Erin uit Leiden, Charlotte in Orleans en Max in Milaan. Deze personen komen elkaar echter tegen op een bijzondere plek als ze door een moord in hun omgeving op een oud spoor worden gezet.
De cover weerspiegelt heel mooi de roep om hulp, het openen van een deur en de hulp die geboden wordt met vaak de verkeerde intenties. Dit beeld komt op een bijzondere manier terug in het verhaal.
De term “een beerput opentrekken” heeft nog nooit zo’n heftige lading gehad als tijdens het lezen van dit boek. Want terwijl de hoofdpersonen achter gruwelijke feiten uit de geschiedenis komen wordt er een vondst gedaan door een van hen dat alles verandert.
In dit boek staat de lijst centraal en het duurt even voor het belang of het gevaar van deze lijst helemaal duidelijk wordt. De spanning in het boek wordt dus regelmatig en rustig opgebouwd.
Boersma heeft de personages verzonnen maar het zouden zomaar kennissen of vrienden van de lezer kunnen zijn. Hun reacties zijn heel natuurlijk en ze nemen de lezer mee als de waarheid achter hun jeugd duidelijk wordt. Dat doet Boersma onder andere door te vertellen dat de hoofdpersonen nog vroege herinneringen hebben aan het plaatsje in Ierland en deze in vlagen te delen. Dat maakt het verhaal ontroerend en heel persoonlijk.
Gelukkig ziet Boersma ook in dat er na het spannende plot nog een los draadje is blijven hangen. Dat draadje wordt op het laatst nog afgehecht en daarmee is het verhaal helemaal goed afgerond.
Het nawoord is bijna een thriller op zich en bevestigd het gevoel dat er voor dit boek een klein artikel en een gedegen onderzoek nodig is geweest.
Mooi integer geschreven thriller waarin Boersma met respect voor velen het verhaal verteld.
1
Reageer op deze recensie
