Ontroerend verhaal en meeslepende personages.

Melanie Dobson is bekend als romanschrijfster en geliefd bij vrouwen en mannen die houden van oorlogsroman waarin fictie en non-fictie tot een mooi verhaal geweven zijn.
In 2021 las ik Dochters van het Derde rijk en schreef ik onder andere de volgende zin in mijn recensie: “Melanie Dobson heeft het mooie talent om waargebeurde verhalen op een fictieve manier tot de lezers door te laten dringen.”
Waar een vakantie in Oostenrijk toe kan leiden….

In het eerste verhaal staan Anniki en Max centraal. Zij maken de anschluss van Oostenrijk en de groeiende Jodenhaat. Ze doen op hun manier alles wat ze kunnen om anderen te helpen maar de prijs die daarvoor betaald moet worden is heel hoog.
In deze tijd werkt Callie met haar zus in hun boekenwinkel als ze een bijzonder boek vinden. Waar het verhaal van de ene persoon eindigt gaat het verhaal van de ander verder als er een zoektocht wordt ondernomen waarbij er mooie en minder mooie zaken worden ontdekt.

“Annika is duidelijk geen klein katje meer.”

Dobson heeft met dit verhaal echt een groei in haar schrijftalent laten zien, dat wordt vooral gemerkt in de persoonlijke groei van Annika. Haar kinderlijke verlangens naar Max staan haaks tegenover de wereld waar Max in staat en waar hij mee bezig is.
Ook bij Callie verandert het veel en zal haar leven na deze achtbaan van een zoektocht nooit meer hetzelfde zijn. Zij groeit ook als persoon. Dat zijn pas twee van de mensen die me lang bij zullen blijven, non-fictief of niet.
Door deze en andere personages zo te laten ontwikkelen komen ze eigenlijk heel dichtbij de lezer, net als non-fictieve personen gedaan zouden hebben.
Waar in het begin van het boek enkele aanknopingspunten worden gegeven waardoor de gedachte ontstaat dat het allemaal wel eens te toevallig zou kunnen zijn, weet Dobson er toch zo’n mooi verhaal met bijzondere verhaallijnen en plotwendingen van te maken dat die gedachte snel naar de achtergrond verdwijnt. Wat een mooi verhaal. Jammer dat het op een gegeven moment afgelopen is.
Dobson laat, zonder een goedkeuring of afkeuring te laten blijken verschillende kanten van het verhaal zien en brengt een wereldwijde oorlog naar de mensen toe. Laat het verhaal zien vanuit de mensen die deel zijn van deze oorlog zonder dat ze hem zelf meegemaakt heeft. Ze geeft in het epiloog maar ook in haar nawoord een mooie boodschap mee. Een heerlijke Christelijke roman die tot nadenken stemt en soms nog behoorlijk actueel zal zijn.

Maar eigenlijk heeft ze weer gewoon een heerlijke, met vleugen spannende roman geschreven waarvan een liefhebber van Christelijke historische romans echt van kan genieten.