Tekst en tekeningen raken de lezer en zijn samen een mooi geheel.

Tiny Fisscher is een Nederlandse schrijfster en ze heeft al verschillende boeken op haar naam staan. Wij willen een pannenkoek! Staat op de longlist van de Juno Kinderboekenprijs 2023
Iris van der Veen is bekend als illustrator van diverse boeken en haar tekeningen laten zich het beste omschrijven als poezie in beelden.
Ze werkten vorig jaar al samen aan het boek D.I.T dat ik ook las en ik schreef erover in mijn recensie: Dit is een boek dat heel goed past in het rijtje van boeken met mooie teksten en bijbehorende tekeningen zoals “De mol, de jongen, de vos en het paard”

In Het kan ook andersom staan dieren centraal. Ze komen van alles tegen in het leven en maken zo diverse thema’s bespreekbaar.
De verhalen lopen in elkaar over en zorgen samen voor een mooi en warm geheel dat prima (voor) te lezen is voor jong en oud. Mooi als cadeaubundel maar een cadeautje aan jezelf is nooit verkeerd toch?
De dieren in het boek hebben echt verschillende personages zo is Eekhoorn heel moedig en Wezel wil dat ook zijn maar wel op zijn eigen manier. Ze bemoedigen elkaar terwijl ze in het echte leven, of zoals wij mensen misschien denken, elkaars vijand zouden moeten zijn.

“Ze zitten een poosje naast elkaar
In stilte genietend van woorden,
En wat woorden allemaal kunnen zeggen.”

Wat mij op opvalt is dat woorden als Eekhoorn, Vos en Zwaan met een hoofdletter geschreven zijn waardoor het echt namen en personages zijn geworden. Gelukkig geen namen als Loetje de vos of Mientje de eekhoorn dat zou het allemaal kinderachtiger maken. Nu komt alles heel integer en serieus over. Dat wil niet zeggen dat er geen vleugje humor en relativering in zit. Dat zal de lezer echt wel vinden in de teksten. Een stuk humor zit ook in het boek zelf. Je moet het draaien om te kunnen lezen. Het kan namelijk ook andersom. Teksten om over na te denken en bijvoorbeeld ook te gebruiken als je iemand wilt bemoedigen met een kaart of in een berichtje zijn overal in het boek te vinden. De kern zit in het onderwerp dat mensen (en deze dieren) vaker kijken naar wat een ander kan dan naar wat ze zelf goed kunnen. En door dan daar door middel van groter lettertype het accent op te leggen is de rode draad van het verhaal letterlijk gevonden.

“Zie jij ergens nergens?”

De tekeningen van Iris van der Veen passen ook in dit boek goed bij de tekst het subtiele gebruik van kleur daar waar het nodig is en ook de keuze van de subtiele kleuren en mooie zwarte lijnen die de details benadrukken maken, samen met de mooie turquoise/groene kleur van de omslag en de teksten van Tiny Fisscher van het boek een mooi geheel.