Prachtige roman die indruk maakt.

Margareth Hillebrandt groeide op in Leiden, Haar inspiratie voor de roman Dames op de Herengracht verkreeg ze door haar jarenlange ervaring in de ouderenzorg, waar ze werkte als projectmanager voor een aantal grote innovatieve projecten.
Van Margareth verschenen eerder onder andere de thriller Jeugdzonde en de roman Obsessie.

Drie jonge vrouwen, Dorine, Julia en Lily raken hecht bevriend tijdens een schildercursus in Griekenland.
Deze vriendschap houdt dan ook al veertig jaar stand wanneer ze
besluiten met elkaar samen te gaan wonen in een monumentaal grachtenpand aan de Herengracht in Leiden.
Daarbij doen zij elkaar een belofte: We gaan hier verticaal in en er pas horizontaal weer uit.
Al snel komt een nieuwe huurder, Dolf bij hen wonen, dan lijkt de rust voorbij en de geschiedenis zich te herhalen.
Wanneer bij Julia Alzheimer wordt geconstateerd wordt die belofte wel moeilijker die zij elkaar hadden gedaan.
Dames op de Herengracht is een roman die gaat over vriendschap, loyaliteit, en schuldgevoel.

Het boek is onderverdeeld in twee gedeeltes, het verhaal vanuit Dorine verteld en dat van Dolf.
Langzamerhand komen we er achter waar dat schuldgevoel van Dorine vandaan komt en ook Dolf blijkt te kampen met een schuldgevoel.
Op een indrukwekkende wijze en vlotte schrijfstijl weet Margareth de uiteenlopende karakters dusdanig neer te zetten dat ze voor je gaan leven.
Door haar werkervaring in de ouderenzorg weet ze alles ook geloofwaardig neer te zetten.
Ook de nodige humor komen we tegen in het verhaal.
En de manier waarop zij de ziekte Alzheimer in het verhaal heeft beschreven is bewonderingswaardig.
Helaas voor mij herkenbaar vanwege een naast familielid.
Een roman die je niet snel zal vergeten.
Ik vermoed ook dat de meeste mensen die Leiden bezoeken wel even gaan kijken waar dat monumentale pand nu precies staat.
Ik waardeer deze prachtige roman met 4.5*