De DDR door de ogen van een tiener

Alex Osterman is een tiener die met zijn vader, moeder en oudere zus Geli in Oost-Berlijn woont. Het is 1971, de Koude Oorlog is op haar hoogtepunt, en Alex krijgt net als zijn zus steeds meer moeite met het strakke regime van de DDR. Hij begint zich stukje bij beetje recalcitranter te gedragen; zo luistert hij naar westerse rockmuziek, laat hij zijn haar groeien en neemt hij geen deel meer aan de Freie Deutsche Jugend-beweging.
Voor de Stasi redenen genoeg hem in de gaten te houden, en zo hem en zijn familie op de huid te gaan zitten. Geli en Alex worden afgewezen voor de door hun gewenste vervolgopleidingen, Alex krijgt zijn vakantiebaantje van het vorige jaar niet weer, en sommige vrienden en kennissen beginnen hen te ontwijken.

Gelukkig gebeuren er ook leuke dingen in het leven van Alex. Hij speelt (stiekem) in een bandje en wordt verliefd op Sophie. De liefde is wederzijds. Maar veel belangrijker: zijn ouders besluiten te vluchten naar West-Berlijn! Weg van de kolenkachels en uniforme flats, weg van overal het portret van Honecker en weg uit die grauwe stad in dat land zonder vrijheid.
Met deze vluchtpoging begint een enorm spannende episode van Alex’ leven. Zal het lukken? En als het lukt, voldoet het Westen dan aan het ideale beeld dat Alex voor ogen heeft?

Paul Dowswell heeft een zeer onderhoudend, vlot te lezen verhaal geschreven, met een flinke dosis spanning. Daarbij laat hij je weer eens goed beseffen dat ons leven in het Westen helemaal niet zo gewoon is. Hoe normaal we het vinden dat we altijd en overal onze mening mogen en kunnen uiten. En hoe leuk het is dat we niet in eenheidsworst-kleding hoeven rond te lopen en niet allemaal in dezelfde soort huizen wonen. Maar ook over de vraag of het Westen echt wel zo volmaakt is. Is er helemaal niks op aan te merken?
Tot slot: Dowswell's karakterschetsen zijn goed. Alle mensen in het boek komen heel geloofwaardig over. Ook de minder aardige mensen…

Deze Young Adult-roman is zeer goed vertaald door Ernst Bergboer.