Ijzersterk boek

Lisa Dale doet een spelletje verstoppertje met haar vierjarige dochtertje Ella in het park.
Ella gaat zich verstoppen en Lisa doet haar ogen dicht en begint te tellen.
Wanneer Lisa uitgeteld is en haar dochtertje wil gaan zoeken blijkt Ella spoorloos verdwenen.
De nachtmerrie van elke ouder.


Ik was een van de gelukkige die een recensie-exemplaar mocht ontvangen van uitgeverij Boekerij waarvoor dank.

In Ik tel tot tien volgen we o.a. Lisa Dale, een werkende moeder met drie kinderen, en getrouwd met Alex.
Je leeft mee met de familie die te maken krijgt na de verdwijning van Ella met de opdringerige media, het politieonderzoek, en de roddels die opduiken.
Ondanks dat je al snel te weten komt wie Ella heeft meegenomen blijft het boek je boeien en is het bijna niet weg te leggen.
Het boek is onderverdeeld in hoofdstukken en worden afwisselend verteld vanuit het perspectief van Lisa, Muriel, een pianolerares, die verlaten is door haar man en zoon en Matthew, een student, en de zoon van Muriel.
De hoofdpersonages zijn erg goed uitgewerkt waardoor je meeleeft en het boek je niet los laat.
Er zijn wel meer boeken geschreven over een verdwenen kind maar de manier waarop Lisa Green het beschrijft raak je.
De plot kwam voor mij niet als een grote verrassing maar is wel goed uitgewerkt door de auteur.
Kortom voor mij een ijzersterk boek en ik geef het dan ook 4****(*)
Ik hoop nog meer boeken van Linda Green te lezen.