Lezersrecensie
Briar Club
Dit verhaal speelt zich af in Washington en start in 1950.
Mevrouw Nilsson runt een pension voor vrouwen. Het is er rustig, saai en ze hanteert strikte regels. Haar zoon Pete helpt haar met klusjes en haar dochtertje Lina bakt vooral vieze koekjes. Dan krijgt ze een nieuwe huurster; Grace. Ongemerkt weet zij de dames ‘wakker’ te schudden uit hun verdoving en geeft het huis weer een ziel.
Er ontstaat een eetclub op de donderdagavond en er ontstaat een verbondenheid tussen de vrouwen.
“Tot Grace hier was komen wonen, waren ze schepen geweest die elkaar passeerden in de nacht.”
Maar wie is toch de “Kitty” die zij steeds brieven schrijft? En al aan het begin van het boek blijkt er een moord gepleegd te zijn. Maar wie is er dood? En wie is de moordernaar?
Nora of haar gangsterliefje? Reka, de Hongaars/Duitse vluchtelinge? Of toch de perfecte moeder Fliss? Bea Verretti de voormalig honkbalster die nu gymdocent is vanwege een slecht knie?
“Als je onzichtbaar was, besteedde niemand aandacht aan je en dat betekende dat je kon doen wat je wilde.”
En dan het huis zelf. Dat ook een mening heeft over de moorden en hard meehelpt met het verbergen van de waarheid.
“De rechercheur kijkt in zijn notities, dus de eerste aanwijzing gaat langs hem heen: de 16 andere getuigen wisselen gespannen blikken van verstandhouding met elkaar uit.”
Een heerlijk boek vol mysterieën. Mooie uitgewerkte personages die echt tot leven komen en een diepere laag hebben. Maar ook de verwijzingen naar gebeurtenissen in de geschiedenis, de rassenhaat, vrouwenhaat en de politiek. Je krijgt echt een goed beeld van die tijd zo vlak na de WO2. Ik heb ervan genoten van het begin tot het eind!
Mevrouw Nilsson runt een pension voor vrouwen. Het is er rustig, saai en ze hanteert strikte regels. Haar zoon Pete helpt haar met klusjes en haar dochtertje Lina bakt vooral vieze koekjes. Dan krijgt ze een nieuwe huurster; Grace. Ongemerkt weet zij de dames ‘wakker’ te schudden uit hun verdoving en geeft het huis weer een ziel.
Er ontstaat een eetclub op de donderdagavond en er ontstaat een verbondenheid tussen de vrouwen.
“Tot Grace hier was komen wonen, waren ze schepen geweest die elkaar passeerden in de nacht.”
Maar wie is toch de “Kitty” die zij steeds brieven schrijft? En al aan het begin van het boek blijkt er een moord gepleegd te zijn. Maar wie is er dood? En wie is de moordernaar?
Nora of haar gangsterliefje? Reka, de Hongaars/Duitse vluchtelinge? Of toch de perfecte moeder Fliss? Bea Verretti de voormalig honkbalster die nu gymdocent is vanwege een slecht knie?
“Als je onzichtbaar was, besteedde niemand aandacht aan je en dat betekende dat je kon doen wat je wilde.”
En dan het huis zelf. Dat ook een mening heeft over de moorden en hard meehelpt met het verbergen van de waarheid.
“De rechercheur kijkt in zijn notities, dus de eerste aanwijzing gaat langs hem heen: de 16 andere getuigen wisselen gespannen blikken van verstandhouding met elkaar uit.”
Een heerlijk boek vol mysterieën. Mooie uitgewerkte personages die echt tot leven komen en een diepere laag hebben. Maar ook de verwijzingen naar gebeurtenissen in de geschiedenis, de rassenhaat, vrouwenhaat en de politiek. Je krijgt echt een goed beeld van die tijd zo vlak na de WO2. Ik heb ervan genoten van het begin tot het eind!
1
Reageer op deze recensie