Na een wat moeizaam begin was het toch weer ontzettend genieten!!!

Toen ik een mail kreeg dat ik was uitgekozen om aan de leesclub mee te doen voor de nieuwste Eddie Flynn serie van Steve Cavanagh deed ik een vreugdedansje. Ik ben namelijk groot fan van deze serie en keek al reikhalzend uit naar dit nieuwe deel.
Vol verwachting begon ik in het boek en tot mijn schrik kwam ik er in het begin niet lekker in.
De eerste vijftig pagina's had ik nogal veel commentaar op het boek. Een rare (in mijn ogen een domme) opmerking van een FBI agente, op de achterflap wordt gesproken over 14 moorden en op een van de eerste bladzijden lees je over 17 slachtoffers en dan een paar taalvoutjes. Wat mij echt irriteerde was dat de naam van mijn favoriete personage steeds anders wordt gespeld. Dan staat er Harry (zoals het volgens mij moet zijn) en even later staat er weer Harrie.
Afijn… ik begon 'm een beetje te knijpen maar dat bleek achteraf volstrekt onnodig.
Want even later zat ik in die achtbaan waarbij ik helemaal geen commentaar meer had en puur aan het genieten was van een heerlijke spanningsopbouw dmv korte hoofdstukken die telkens vanuit een ander persoon worden beleefd.
Wegleggen bleek een grote uitdaging, het is een spannend verhaal met een leuk gevoel voor humor tussendoor. Zoals de secretaresse van het advocatenkantoor op een gegeven moment zei; 'Dit is een familie, geen advocatenkantoor', en ik ben blij dat ik me daar af en toe bijna een onderdeel van mag voelen.
Deze serie is een echte aanrader!!