Wat niemand weet…

Flaptekst:
Vaya en Jesse hebben beiden last van een eetprobleem, ieder op een eigen manier. Terwijl buitenbeentje Jesse met een onverwerkt verlies rondloopt, probeert de populaire Vaya er juist alles aan te doen om niet te verliezen wat ze heeft.

Als de twee elkaar treffen bij groepstherapie moeten ze niets van elkaar hebben. Maar dan blijkt dat ze meer met elkaar gemeen hebben dan gedacht….

Verhalen over eetproblemen trekken mij altijd eigenlijk. Zeker omdat zelf altijd een haat liefdesverhouding met eten heb. Een eeuwige strijd. Zo ook in dit boek, sommige dingen heel herkenbaar en sommige gelukkig ook niet.

Allereerst zorgt Monica’s fijne schrijfstijl ervoor dat je door wil blijven lezen. Het is natuurlijk makkelijker geschreven omdat het ook een boek voor de jeugd is.

De hoofdstukken wisselen elkaar af tussen Vaya en Jesse. Waardoor je een duidelijk en compleet beeld van beide krijgt. Zij hebben allebei een rugzak, maar ook allebei totaal anders. Het is makkelijk om je in te leven. Maar na het lezen van het boek ben ik heel blij dat ik zelf niet meer op de middelbare school zit.

Ik vond eigenlijk dat er teveel heftige dingen gebeurde in het boek waardoor ik het minder geloofwaardig vond. Maar aan de andere kant zijn het wel belangrijke onderwerpen die op deze manier bespreekbaar worden. De auteur heeft dit wel goed uitgewerkt en beschreven dus laat je je zeker niet tegenhouden hierdoor.

Het boek krijgt namelijk alsnog 4 sterren van mij. Ik ben erdoorheen gevlogen. Ik heb meegeleefd met de personages en hun struggles. Vaya en Jesse maken allebei een mooie persoonlijke groei door, dat vind ik in boeken altijd een mooie plus. Wat mij betreft zeker een aanrader.