Lezersrecensie
Fasten your seatbells...
“Zodra je eraan gaat twijfelen of je het wel kunt, verlies je voor altijd het vermogen om te vliegen.”
(Peter Pan, J.M. Barrie)
Deze pakkende quote is het begin van het boek ‘Boven de wolken,’ het eerste deel van een nieuwe reeks, getiteld Summer Skies, van Jenny Colgan, die al heel wat boeken op haar naam heeft staan.
Een verhaal over een pilote, waarvan de eerste zin in het voorwoord zegt “Dit is geen boek over een piloot.” Maakt nieuwsgierig toch?
Morag, opgegroeid in Schotland, verlaat de streek voor een carrière als pilote bij de grote luchtvaartmaatschappijen. Na een traumatische ervaring valt het haar zwaar weer in een vliegtuig te stappen. Zij heeft PTSS, maar Morag doet naar anderen toe alsof alles weer in orde is en zij klaar is om weer als copiloot aan de slag te gaan. Gevaarlijke gedachtegang, want ze brengt hiermee niet enkel zichzelf in gevaar, maar ook haar passagiers.
Dan ontvangt ze bericht dat haar opa ziek is en niet in staat is tot werken. Hij heeft zijn eigen kleine plaatselijke luchtvaartmaatschappijtje in het ruige Schotse gebied en vliegt daar tussen de diverse eilandjes. Er zit niets anders op voor Morag dan terug te keren naar huis om opa uit de brand te helpen en de bewoners in de archipel natuurlijk.
Tijdens noodweer zit er niets anders op voor haar een noodlanding te maken op Inchborn, een afgelegen eiland in de archipel, waar enkel de ornitholoog Gregor verblijft, niet de meest sociale man op aarde. Haar training neemt het over van de angst en zij weet het toestel veilig aan de grond te krijgen.
Jenny Colgan heeft een gemakkelijke schrijfstijl: luchtig, toegankelijk taalgebruik met de nodige humor, korte hoofdstukken, waardoor het verhaal op zich soepel wegleest. Toch komt ‘Boven de wolken’ wat traag op gang. In het tweede gedeelte van het boek wordt dit gelukkig beter en komt er meer vaart in het verhaal.
De interactie tussen Morag en Gregor is leuk: ze doen allebei hun best de grootste mopperkont te zijn nu ze noodgedwongen met elkaar zitten opgescheept. Toch zie je dat ze beiden een groei doormaken, mede door de band die ze beiden hebben met de beesten op het eiland en ze het met z’n tweetjes moeten zien te rooien tot er hulp komt.
Jenny Colgan omschrijft de groei die Morag maakt erg realistisch: de tegenstelling in het werkzaam als pilote met uitgangsbasis Londen of als pilote binnen de archipel met al haar natuurschoon en de bewoners die elkaar kennen. Ze ziet meer in, gaat telkens beter beseffen dat het zo slecht nog niet is buiten Londen en alle andere grote luchthavens.
‘Boven de wolken’ is geen superzoet verhaal vol romantiek, maar een verhaal over het leven, over genieten van de kleine dingen in plaats van altijd maar naar meer te willen streven.
(Peter Pan, J.M. Barrie)
Deze pakkende quote is het begin van het boek ‘Boven de wolken,’ het eerste deel van een nieuwe reeks, getiteld Summer Skies, van Jenny Colgan, die al heel wat boeken op haar naam heeft staan.
Een verhaal over een pilote, waarvan de eerste zin in het voorwoord zegt “Dit is geen boek over een piloot.” Maakt nieuwsgierig toch?
Morag, opgegroeid in Schotland, verlaat de streek voor een carrière als pilote bij de grote luchtvaartmaatschappijen. Na een traumatische ervaring valt het haar zwaar weer in een vliegtuig te stappen. Zij heeft PTSS, maar Morag doet naar anderen toe alsof alles weer in orde is en zij klaar is om weer als copiloot aan de slag te gaan. Gevaarlijke gedachtegang, want ze brengt hiermee niet enkel zichzelf in gevaar, maar ook haar passagiers.
Dan ontvangt ze bericht dat haar opa ziek is en niet in staat is tot werken. Hij heeft zijn eigen kleine plaatselijke luchtvaartmaatschappijtje in het ruige Schotse gebied en vliegt daar tussen de diverse eilandjes. Er zit niets anders op voor Morag dan terug te keren naar huis om opa uit de brand te helpen en de bewoners in de archipel natuurlijk.
Tijdens noodweer zit er niets anders op voor haar een noodlanding te maken op Inchborn, een afgelegen eiland in de archipel, waar enkel de ornitholoog Gregor verblijft, niet de meest sociale man op aarde. Haar training neemt het over van de angst en zij weet het toestel veilig aan de grond te krijgen.
Jenny Colgan heeft een gemakkelijke schrijfstijl: luchtig, toegankelijk taalgebruik met de nodige humor, korte hoofdstukken, waardoor het verhaal op zich soepel wegleest. Toch komt ‘Boven de wolken’ wat traag op gang. In het tweede gedeelte van het boek wordt dit gelukkig beter en komt er meer vaart in het verhaal.
De interactie tussen Morag en Gregor is leuk: ze doen allebei hun best de grootste mopperkont te zijn nu ze noodgedwongen met elkaar zitten opgescheept. Toch zie je dat ze beiden een groei doormaken, mede door de band die ze beiden hebben met de beesten op het eiland en ze het met z’n tweetjes moeten zien te rooien tot er hulp komt.
Jenny Colgan omschrijft de groei die Morag maakt erg realistisch: de tegenstelling in het werkzaam als pilote met uitgangsbasis Londen of als pilote binnen de archipel met al haar natuurschoon en de bewoners die elkaar kennen. Ze ziet meer in, gaat telkens beter beseffen dat het zo slecht nog niet is buiten Londen en alle andere grote luchthavens.
‘Boven de wolken’ is geen superzoet verhaal vol romantiek, maar een verhaal over het leven, over genieten van de kleine dingen in plaats van altijd maar naar meer te willen streven.
1
Reageer op deze recensie
