Iedereen zou een vriendin als Joy moeten hebben!

Liefs van Joy is het tweede deel over Joy en las ik voor Luitingh-Sijthoff. Omdat ik het eerste deel, ‘Joy’ nog niet had gelezen en de indruk had dat dat mijn leesbeleving zeker positief zou beïnvloeden, heb ik die eerst gelezen.

Daardoor wist ik wat meer van de voorgeschiedenis van Joy en haar familie. Je zou ‘Liefs van Joy’ op zich los kunnen lezen, maar ik raad je toch aan het eerste deel eerst te lezen.

Joy is een meisje van 10, die eigenlijk overal wel wat positiefs in weet te vinden. Ook al lijkt een situatie nog zo uitzichtloos; zij gaat op zoek naar en vindt een zilveren randje. Een mooie eigenschap. In ‘Joy’ heeft ze Ben leren kennen en de twee zijn bevriend geraakt. Maar nu lijkt Ben in niets meer op de Ben die zij kent: hij is teruggetrokken, schrikt van van alles en lijkt continu op zijn hoede. Zo kent zij hem niet. Joy wil de oude Ben terug en bedenkt een plan om hem weer te laten lachen en genieten.

Ook dit verhaal is weer hartverwarmend; de positiviteit van Joy is aanstekelijk en fijn om over te lezen. Ook al zit het leven soms tegen, met goede vrienden en fijne familie aan je zij, is het zilveren randje vast sneller te vinden.

Jenny Valentine heeft een soepele schrijfstijl, passend bij de doelgroep. De humor die je met grote regelmatigheid tegenkomt, vind ik geweldig, zoals bijvoorbeeld deze!

“Het grote ding NUMMER ZEVEN is een topgeheim en een heel spannend plan voor een verjaardag. Ik kan er tegen niemand iets over zeggen, want dan gaat het geheim lekken en word ik een zeef in plaats van een oester.”
(quote blz. 9)

Het is een verhaal over vriendschap, over “verder kijken dan je neus lang is” en uitspreken wat je dwars zit, maar dit alles zonder belerend te zijn.

Iedereen zou een vriendin als Joy moeten hebben!