Mysterieuze modus operandi

Jackdaw is het nieuwe boek van Daniel Cole, ook wel bekend van de serie Ragdoll. Op de prachtig blauwe cover staat, hoe kan het ook anders, de Jackdaw (kauw) afgebeeld: het heeft tegelijkertijd iets dreigends maar ook vertederends, afgaande op de blik van de Jackdaw. Ook de rug van het boek is prachtig: net als bij de serie Ragdoll lijkt het alsof de rug kapot is en gerepareerd met hechtdraad. Een groot voordeel, want het boek blijft makkelijk open tijdens het lezen.

Scarlett en Frank, beiden werkzaam bij de politie, worden op het onderzoek gezet naar de moord op een beroemdheid. Zij is niet het eerste slachtoffer; het lijkt alsof er een seriemoordenaar bezig is.
De journalistiek heeft deze seriemoordenaar de bijnaam ‘Jackdaw’ gegeven. De door hem of haar gepleegde moorden zijn mysterieus; de lichamen van de slachtoffers zijn verdwenen, enkel het hoofd blijft achter op de plaats delict. Hoe krijgt de moordenaar het voor elkaar het lichaam ongezien te laten verdwijnen zonder zelf betrapt te worden?
Daniel Cole prikkelt de fantasie van de lezer met de modus operandi van deze moorden, want je blijft je afvragen hoe dit toch mogelijk kan zijn.

Scarlett brengt de vader van een van de moordslachtoffers naar huis en raakt zo meer en meer betrokken bij het onderzoek naar deze mysterieuze seriemoordenaar. Op een van de andere plaatsen delict treft zij een haar onbekende man aan, die zich voorstelt als Henry Devlin en zegt privédetective te zijn. Er is een klik tussen hen beiden en zij gaan samen werken.

Jackdaw is niet overal even realistisch: zo neemt Scarlett de nodige dubieuze beslissingen en gaat ver over toelaatbare grenzen heen, zeker daar zij bij de politie werkt. Dit is soms te ongeloofwaardig, te meer daar er ook vrij lauw op gereageerd wordt door haar omgeving. Wat beweegt haar om haar baan op deze manier zo op het spel te zetten?

Nergens is het echt bloedspannend. De charme van dit verhaal zit hem echt in de wijze waarop de moorden zijn gepleegd, ingenieus bedacht door Cole.

Het verhaal bouwt langzaam op met aan het eind een razendsnelle ontknoping, die leest als een actiefilm. Toch geeft het niet echt voldoening. Het lijkt wat afgeraffeld, gezien hoe de rest van het verhaal is opgebouwd en Cole laat de lezer met heel wat onbeantwoorde vragen achter. Marketing-technisch slim, want nu “moet” je haast wel het volgende deel ook lezen als je tenminste niet met al die vragen achter wil blijven zitten.

Ondanks deze minpuntjes heb ik wel genoten van het boek. Cole heeft een fijne, toegankelijke schrijfstijl doorspekt met de nodige humor. De nieuwsgierigheid van de lezer wordt telkens weer geprikkeld, hetzij door de modus operandi, hetzij door de werkwijze van Scarlett en natuurlijk door de mysterieuze Henry. Bij een pageturner denk je wellicht aan een bloedspannend verhaal, maar ook op dit verhaal is de term pageturner van toepassing, maar dan doordat je als lezer het hoe, wat, waar en waarom wil zien te begrijpen.

De personages zijn bijzonder, maar heel goed leer je ze niet kennen: zeker Scarlett is “fucked-up” en haar daden zijn niet altijd even gemakkelijk te begrijpen. Henry, een charmante, flamboyante man met een messcherp kantje en dan is daar nog Frank, wat zijn zijn beweegredenen om te handelen zoals hij doet. We zullen moeten wachten op het volgende deel om, hopelijk, meer antwoorden te krijgen.

Dank aan uitgeverij Luitingh Sijthoff voor het recensieexemplaar en aan Ilona voor de gezellige buddyread.