Verloren dochter

Een moeder zint op wraak na de online aanval op haar verloren dochter. Zodra ik had gelezen waar dit boek over ging, gaf ik mij op. Het is een onderwerp wat me erg aanspreekt. Tegenwoordig heeft bijna iedereen immers een smartphone voorzien van een goede foto- en filmcamera. Dit is mooi maar kan ook vervelende gevolgen hebben. Hetzelfde geldt voor social media. We kunnen van alles met elkaar delen, maar helaas zijn er altijd mensen die, zonder toestemming, foto's van je kunnen maken of, zoals in dit verhaal, een filmpje en deze dan ongevraagd op social media plaatsen. Met alle gevolgen van dien.
Wat wellicht begint als grap kan dan ontaarden in een hoop ellende voor de persoon die wordt afgebeeld. Met deze gedachte gaf ik mij op voor het buzzen van dit boek. Ik was benieuwd naar hoe de betrokkenen zouden reageren.

"De wereld is een gevaarlijke plek niet omdat er slechte mensen zijn, maar omdat er mensen zijn die toekijken en niets doen. " Albert Einstein
Dit citaat vind je ook terug in het boek en dekt naar mijn mening de lading behoorlijk.

Su-Jin, geboren in Korea, is als baby geadopteerd door Ruth en Bernard. Zij heeft een zus, Leah. Het boek begint vanuit het perspectief van Su-Jin "ik heb twaalf jongens gepijpt in Magaluf." Vervolgens lees je vanuit haar perspectief wat er in Magaluf is voorgevallen. De hoofdstukken worden om en om vanuit het perspectief van Su-Jin als vanuit die van haar moeder Ruth verteld. Naar mijn mening krijg je hierdoor een goed beeld van de personages en wat het gebeuren met hen doet. Su-Jin wil met name met rust worden gelaten en Ruth zint op wraak. Ruth doet dit door deels over te schakelen naar een soort werk-modus. Zij is rechter en zij bekijkt hetgeen haar dochter is overkomen in eerste instantie bijna op een zakelijke manier; als een zaak die zij in behandeling heeft. Het spreekwoord "oog om oog, tand om tand" is hier wel op van toepassing want Ruth slaat door in haar woede.

Su-Jin is in de tussentijd bezig met het zoeken naar rust, het ontlopen van journalisten en gaat op zoek naar haar biologische moeder. Daar lijkt het nu het moment voor, omdat zij dan even "uit the picture" is.

Ik vond dat het boek met vaart was geschreven. Het las lekker weg. Ook als lezer vraag je je af hoe het zover heeft kunnen komen...