Niet realistisch

De Nazaten is het vervolg op De Eetclub en Debet en maakt de cirkel rond.

We keren in De Nazaten weer terug naar Bergen, waar het allemaal is begonnen. Na de dood van haar man Michel vertrok Karen met haar kinderen naar een klein plaatsje in Noord-Brabant, waar ze een huisje aan de rand van het bos bewoonde, ver van iedereen en zeker ver weg van Bergen.

De gebeurtenissen van tien jaar geleden raken meer en meer op de achtergrond. Maar op een dag wordt Karen samen met haar zoontje Mik klemgereden onderweg naar huis en blijkt dat het verleden haar heeft ingehaald.

Karen keert noodgedwongen terug naar Bergen en vervalt vrijwel direct weer in dezelfde patronen als destijds, met het verschil dat haar beide dochters nu volwassen zijn.

Saskia Noort heeft een vlotte pen en het verhaal leest dan ook makkelijk weg. Toch is het niet realistisch; er gebeurt enorm veel en sommige zaken lijken gewoon te toevallig en/of te voorspelbaar. Dat is jammer, omdat door al deze toevalligheden de ongeloofwaardigheid toeneemt en de spanning juist afneemt. Het is geen verhaal waarbij je op het puntje van je stoel blijft zitten.

Het plot komt niet als een verrassing. Halverwege het boek voel je als lezer al op je klompen aan waar het naar toe gaat. Toch is het geen onaardig boek om te lezen, zeker niet als je de beide andere boeken ook hebt gelezen en wil weten hoe het verder verloopt.