Erg indrukwekkend

‘Ik beloof je dat ik honderd word’ maakt indruk, of je nou wel of geen fan was van Peter R. de Vries. Royce, de zoon van Peter R. schreef dit boek, mede aan de hand van het logboek dat zijn vader bijhield tijdens zijn rol als vertrouwenspersoon van Nabil B. in het Marengo-proces. Een geheim logboek, waarin hij nauwkeurig bijhield wie wat deed of naliet, afspraken die werden gemaakt, toezeggingen die werden gedaan tijdens die periode.

Royce zelf hield ook een dagboek bij, van meer persoonlijke aard. Stukken uit zijn dagboek en uit het logboek van zijn vader wisselen elkaar af in dit boek. Het houdt de boel mooi in evenwicht: de ietwat zakelijke beschrijvingen van zijn vader tegenover de meer persoonlijke toon van Royce. Dat de band tussen vader en zoon meer dan goed was, spreekt uit alles, zowel privé als zakelijk.

Niet iedereen komt er goed af in het boek: er gaat nogal eens wat mis en de logica van sommige besluiten is menigmaal ver te zoeken.
Samen met Peter Schouten en Onno de Jong vormt Peter R. de Vries het verdedigingsteam. Het Openbaar Ministerie lijkt met twee maten te meten en de drie moeten nogal eens het juridisch gevecht aan. Ook de collega’s van Peter R. uit de media zijn niet altijd te vertrouwen, waardoor de gevaarzetting onnodig oploopt. Een hoop tegenwerking uit diverse hoeken, maar de drie houden stand in hun strijd voor rechtvaardigheid.

Royce deelt zijn gevoelens en die van zijn familie na de aanslag op Peter R. op 6 juli 2021. Een intiem inkijkje in hun leven, wat de lezer/luisteraar raakt. Mooi dat je hier getuige van mag zijn; dapper ook om deze intieme, zeer persoonlijke, laatste momenten met het publiek te kunnen delen.

Samengevat is dit boek schokkend, onthutsend, ontroerend, intiem, moedig en krachtig tegelijk en blijft nog lang na sudderen in je hoofd.