de nieuwe geschiedschrijving

Mar 04, 2018 ·

HhhH van Laurent Binet vind ik een meester werk. Op een mooie, hier en daar tamelijk cynische wijze beschrijft hij de gebeurtenissen rond de aanslag op Heydrich, de leidende nazi in het Protectoraat Tsjechië Slowakije. Op een rechttoe rechtaan manier beschrijft hij de verschrikkingen van het naziregime, de planmatige werkwijze van de
genocide op onze Joodse medemens die bedacht en ontworpen werd door Heydrich.
Dat is niet de enige reden waarom ik dit boek een meesterwerk vind.
Binet voegt met dit boek een nieuwe vorm van non-fictie toe aan wat we tot nu toe kennen.
Op de cover staat dat HhhH een 'roman' is wat impliceert dat het fictie is. Niet dus. Binet heeft zich uitstekend gedocumenteerd over de waargebeurde aanslag in Praag op het leven van Heydrich. Zelf schrijft hij; "Alles in dit boek is waar" toch laat hij regelmatig zijn fantasie de vrije loop en meldt dat dan ook aan de lezer. Met de lezer is hij eigenlijk het hele boek in gesprek. Door op deze manier non-fictie, biografie dan wel geschiedschrijving te maken geeft hij gedreven weer hoe betrokken hij zich voelt bij het land, de stad en de aanslag plegers. Zelf noemt hij zijn boek een 'infra-roman'.
Door zijn manier van werken, het combineren van feiten met zijn eigen fantasie en gevoel, het spreken met de lezer, heeft Binet een boek geschreven dat niet meer loslaat en mij de rillingen gaf. De combinatie van fictie en feit maakt ook goed duidelijk dat fictie en feit standaard door elkaar lopen als het gaat om de waarnemingen van getuigen: het grote probleem van biografie- en geschiedkundige schrijvers. Dat heeft Binet opgelost! Een nieuw genre is geboren.
Binnenkort gauw maar weer eens naar Praag.