Gewelddadig.

Oef. Ik ben er eindelijk doorheen geraakt. Slechts 140 blzn., maar dit was ploeteren! Een paar verhalen per dag, meer kon ik niet aan. Te gewelddadig. Ja, het gaat natuurlijk over oorlog. Door dit boekje ben ik wel allerhande dingen gaan opzoeken. Hoe zat dat eigenlijk met het Rode Leger, in 1920? Dus: heel wat bijgeleerd. (Dat verdient zeker 3 sterren)
Maar: leesplezier: nihil. (Dat verdient 1 ster)
De schrijfstijl vond ik zeer vreemd. Het boekje staat bol van onbegrijpelijke metaforen en vergelijkingen. Zeer vergezocht.
Enkele voorbeelden:
"Mijn ziel, volgelopen met de afmattende roes van een droom, glimlachte naar onbekend wie en mijn verbeelding - een blind, gelukkig wijf- wervelde vooruit als julinevel." (blz.25)
En: "Lichtblauwe wegen stroomden langs me heen als stralen melk die uit vele borsten spoten."
En: "De transportwagens jakkerden voort, brulden en zonken weg in de modder. De ochtend sijpelde uit ons lijf, zoals chloroform op een ziekenhuistafel sijpelt." (blz.116)