Koortsdroom.

De vroegere flaptekst: "In een vervallen gehucht ergens in Hongarije wacht een handjevol achtergebleven mensen op de komst van de man die hen moet verlossen: Irimiás, een duister figuur met het charisma van een profeet."
Maar dat is niet waar.  Er wacht helemaal niemand op Irimiás.  Hij duikt wel plotseling op, terwijl ze dachten dat hij dood was.
Op de recentste heruitgave staat een correctere flaptekst: "Irimiás heeft eerder in het gehucht gewoond: eerst als politie-informant, later als zwerver en uiteindelijk belandde hij in de gevangenis.  Nu keert hij terug om de achterblijvers naar een nieuwe toekomst te leiden die hen zal verlossen van hun armoede en verlatenheid."
Het verhaal zelf is net een koortsdroom waar je in ondergedompeld wordt.
Ik herkende meteen de stijl die ik ook in "Oorlog en oorlog" zo fascinerend vond.
De ene keer een alwetende verteller, dan weer een personage dat de gebeurtenissen vertelt vanuit zijn beperkte blik op de omgeving (letterlijk beperkt, want hij kijkt alleen maar uit het raam) en dan weer vanuit de wereld van een geestelijk gehandicapt kind.
Tevens nog nooit zo veel omschrijvingen gezien van regen en regen en regen.