De diepe karrensporen van het patriarchaat

Ik las “Beladen huis” van Christien Brinkgreve.
Geen roman, maar een ‘memoir’, een terugblik op haar huwelijk met A., die dood is en blijkbaar een tamelijk bekende Nederlander was.

Brinkgreve is een universitair geschoolde vrouw.

Zij en haar man waren voor de buitenwereld een droomkoppel.  
Maar achter de gevel van hun huis bleek het allemaal wat minder vlot te lopen.

Christien doet in dit boek zeer eerlijk verslag over hun steeds maar verslechterende relatie. Tientallen jaren.  En toch blijft zij bij hem.
De mensen die na het lezen van dit boek vragen "Waarom ging ze niet bij hem weg?" hebben er volgens mij niets van begrepen.  Zij begrijpt het zelf niet goed. Vandaar dat ze haar relatie nu zo fileert.
Het is logisch dat je je afvraagt waar het fout is gegaan.  Hoe verder in het boek, hoe meer je verneemt over hun relatie.  Zij communiceerden nog wel, zij het via mail, in hetzelfde huis, zij boven, hij beneden.
Ze loopt op eieren, zoekt nog steeds de schuld bij zichzelf.  Had zij meer aanwezig moeten zijn?  Minder buitenshuis?

Eindelijk durft iemand het te schrijven: je kan feministe zijn voor de buitenwereld, maar thuis moet je, als vrouw, nog steeds alles regelen en het gezin bij elkaar zien te houden.

Ikzelf heb me altijd verbaasd over al die vrouwen met een universitair diploma die thuis, als vanzelfsprekend, de rol van huisvrouw erbij nemen.
Bij mij heeft dat altijd gewrongen, die vanzelfsprekendheid.  Emancipatie?  Maar kijk, zelfs vrouwen met een glanscarrière  ontsnappen niet aan het klassieke rollenpatroon.   Het zijn “de diepe karrensporen van het patriarchaat”, zoals Christien het benoemt.
We staan gewoon nergens.
Het persoonlijke verhaal van Christien legt een universeel probleem bloot.
Vandaar dat dit zo'n belangrijk boek is.
Het huis waarvan sprake, is het persoonlijke verhaal. Die man, A., leed aan verzamelwoede. Hij had zelfs nog ergens een aparte opslagruimte gehuurd om álles te bewaren (waar zij pas na zijn dood achter komt.)
Dat huis!  Waarom wil zij daar in hemelsnaam blijven? Ga toch in een mooie nieuwe flat wonen, met zo weinig mogelijk rommel!
De eerste 40 bladzijden van het boek vond ik helemaal niks.  Wat kan mijn dat huis schelen?
Maar, ok, de titel zegt het wel, dat het over een huis gaat.
Gelukkig wordt het daarna veel en veel interessanter.
"De diepe karrensporen van het patriarchaat".  Was daar eigenlijk ooit al een boek over geschreven?